Η κραυγή της Τζοκόντα

13 λουθούσαν. Κάποτε προσπάθησε να πάρει μια συνέ- ντευξη για το μπλογκ του από έναν υπουργό – του έστει- λε με ημέιλ μερικές σκληρές ερωτήσεις για ένα δάσος που κάηκε και στο οποίο μετά έχτισαν σπίτι ο υπουργός και η γυναίκα του. Ο υπουργός ζήτησε να μιλήσει τηλε- φωνικά με τον άνθρωπο που του είχε κάνει αυτές τις ερωτήσεις. Ε, λοιπόν, όταν κατάλαβε ότι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν ένα μικρό αγοράκι έβα- λε τα γέλια. Γελούσε για πολλήώρα, ενώοΦίλιππος προ- σπαθούσε να κάνει τις ερωτήσεις του, και στο τέλος ο υπουργός τού το έκλεισε στα μούτρα! Τότε το αγόρι κατάλαβε πως αν ήθελε να τον πάρουν στα σοβαρά έπρεπε να κρύψει το γεγονός ότι δεν ήταν επαγγελματίας δημοσιογράφος αλλά μαθητής δημοτι- κού! Έφτιαξε το μπλογκ Αόρατος Ρεπόρτερ – και λίγο καιρό μετά, όταν βρήκε το πρώτο άτομο που σκεφτόταν σαν αυτόν, έβαλε τον τίτλο στον πληθυντικό. Όμως η δημιουργία των Αόρατων Ρεπόρτερ είναι μια ενδιαφέ- ρουσα ιστορία που θα μάθουμε κάποια άλλη φορά… Εκείνο το πρωί η μητέρα του χτυπούσε την πόρτα κι ο Φίλιπποςμουρμούριζεσιγανά«Φύγετε, δεθαέρθω»απορ- ροφημένος απ’ αυτά που διάβαζε, όταν ξαφνικά το μάτι του έπεσε σε μια έκτακτη είδηση στο lifo.gr. Η κλοπή του αιώνα: Έκανε φτερά το Φιλί του Κλιμτ απ’ το Μουσείο τουΑνακτόρουΜπελβεντέρε στηΒιέννη. Δεν είχε προλάβει να ανοίξει το άρθρο όταν άκουσε