Αόρατες γυναίκες

ΜΠΟΡΕΊ Ο ΕΚΧΙΟΝΙΣΜΌΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΣΕΞΙΣΤΙΚΌΣ; 73 κατ’ οίκον επιχειρήσεις πώλησης ποτών, προετοιμασίας γευμάτων και κομμωτικής. Όμως το κάνουν υπό τον φόβο μιας ενδεχόμενης έξωσης, αψηφώντας τους κανονισμούς διάκρισης σε χαρακτηρισμένες ζώνες. Στις φαβέλες η έλλειψη κανονισμών ζώνωσης επιτρέπει τη μετατροπή των σπιτιών σε χώρους εργασίας, καθώς ολόκληρη η περιοχή είναι ήδη, επί της ουσίας, παράνομη. Αυτό δεν ισχύει όμως για τις κατοικίες που παραχωρούνται από το δημόσιο σε οικιστικές ζώνες, όπου η με­ τατροπή της οικίας σε έδρα επιχείρησης απαγορεύεται αυστηρά. Έτσι, για να συνοψίσουμε, η κυβέρνηση της Βραζιλίας απομάκρυνε τις γυναίκες από τα τυπικά εργασιακά περιβάλλοντα (ακόμα και από τα μη τυπικά, καθώς στη χώρα τους η συντριπτική πλειοψηφία των 7,2 εκατ. οικιακών βοηθών είναι γυναίκες), παρέχοντάς τους ανεπαρκή μέσα μαζικής μεταφοράς και μηδενικές υπηρεσίες παιδικής φροντίδας. Με αυτόν τον τρόπο, οι γυναίκες ουσιαστικά αναγκάστηκαν να μετα­ τρέψουν τα σπίτια τους σε χώρους εργασίας, πράγμα που αποτελεί τη μοναδική πραγματικά εφικτή επιλογή για εκείνες. Ακόμα και αυτή η επιλογή, μάλιστα, κατέστη παράνομη. Τα προγράμματα δημόσια παραχωρούμενης στέγης δεν χρειάζεται να λειτουργούν έτσι. Η εναλλακτική λύση, ωστόσο, απαιτεί σκέψη. Στη Βιέννη, όταν οι δημόσιοι λειτουργοί αποφάσισαν να κατασκευάσουν ένα νέο συγκρότημα κατοικιών το 1993, όρισαν πρωτίστως «τις ανάγκες των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τον χώρο» και έπειτα, όπως εξηγεί η Eva Kail, 56 διερεύνησαν τις τεχνικές λύσεις για την κάλυψη αυτών των αναγκών. Αυτό σήμαινε πως θα συλλέγονταν δεδομένα, δεδομένα ειδικά διαχωρισμένα κατά φύλο, επειδή οι «άνθρωποι» που επρόκειτο να εξυπηρετηθούν θα ήταν γυναίκες. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν τότε από στατιστικές υπηρεσίες της Αυστρίας, σε εθνικό επίπεδο, αποκάλυψαν ότι οι γυναίκες περνού­ σαν περισσότερο χρόνο ημερησίως απ’ ό,τι οι άντρες στις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών. (Σύμφωνα με το τελευταίο Πα­ γκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, οι αυστριακές γυναίκες ξοδεύουν τον διπλάσιο χρόνο απ’ ό,τι οι άντρες σε άμισθη εργασία, και περισσότερο χρόνο επί του συνόλου της έμμισθης και άμισθης εργασίας.) Έτσι, σύμφωνα με την Kail, οι υπεύθυνοι σχεδίασαν το συγκρότημα κατοι