Αόρατες γραμμές - Τα αθέατα σύνορα που διαμορφώνουν τον κόσμο μας

Πώς μας βοηθούν οι αόρατες γραμμές να κατανοήσουμε τον πλανήτη Γη 23 στις παρυφές, ένα όριο ανάμεσα σε δύο πολύ διαφορετικά μεγαοικοσυστήματα.* Και με την κλιματική αλλαγή που επιτρέπει στη Σαχάρα να εκτείνεται όλο και πιο νότια, αναζητούν επίμονα τα αόρατα σύνορα του Σαχέλ για να παρακολουθήσουν τη διαθέσιμη γόνιμη γη που θα μπορεί να θρέψει έναν πληθυσμό που αυξάνεται με ραγδαίο ρυθμό. Σε αυτό το πρώτο μέρος θα δούμε έξι παραδείγματα του πώς οι άνθρωποι έχουν χαράξει γραμμές οι οποίες, αν και αόρατες «στο έδαφος», συμπυκνώνουν πόσο ανόμοιοι ή διακριτοί μπορούν να είναι οι τόποι στη μία και στην άλλη πλευρά, παρέχοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο βασικές πληροφορίες για το πώς λειτουργεί ο πλανήτης μας. Η Γραμμή του Γουάλας δείχνει πώς διαφορετικά είδη απαντώνται μόνο σε συγκεκριμένα μέρη, επιτρέποντάς μας να δούμε τις ιδιότυπες εξελικτικές τάσεις σε βάθος χρόνου. Το Μονοπάτι των Σιφώνων, παρόλο που δεν έχει ακριβή ορισμό, είναι κρίσιμης σημασίας για την κατανόηση της δυσανάλογα συχνής εμφάνισης ισχυρών ανεμοστρόβιλων σε μια συγκεκριμένη περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ενδοτροπική Ζώνη Σύγκλισης και η Θάλασσα των Σαργασσών δείχνουν μαζί όχι μόνο τους κινδύνους που ενέχει η εξερεύνηση των ωκεανών, αλλά και τον βλαβερό αντίκτυπο του ανθρώπου σε ευάλωτα οικοσυστήματα. Το Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα και η Ανταρκτική Σύγκλιση δηλώνουν τα όρια ανάμεσα στην αινιγματική λευκή ήπειρο και τον υπόλοιπο κόσμο, όσον αφορά τη γεωμορφολογία, το κλίμα και τη χλωρίδα και πανίδα, με σημαντικές επιπτώσεις για τη ζωή και στις δύο πλευρές. Το αρκτικό όριο εξάπλωσης των δέντρων σηματοδοτεί άλλο ένα ευαίσθητο μέρος του κόσμου και ενεργώντας ως δείκτης δυναμικών κλιματικών και εδαφικών συνθηκών αποτελεί χρήσιμη ένδειξη της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Και τέλος, η ελονοσία, ενδεχομένως ο μεγαλύτερος δολοφόνος όλων των εποχών, βασίζεται σε συγκεκριμένους γεωγραφικούς παράγοντες, καθιστώντας απαραίτητο τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των διαρκώς εναλλασσόμενων και εναλλάξιμων ορίων της ζώνης της ελονοσίας για να σωθούν ζωές και να καταπολεμηθεί η φτώχεια στο μέλλον. * Η έννοια αυτή αντικατοπτρίζεται μάλιστα και στο αραβικό της όνομα, σαχίλ, που σημαίνει «ακτή» ή «όχθη». Αντίθετα, το αραβικό όνομα της Σαχάρας, σάχρα, είναι πολύ πιο πεζό και μεταφράζεται απλώς «έρημος».

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=