Άνθρωπος Μαρίκα

9 Πρελούδιο Α. «Η γιαγιά της μαμάς μου σκαρφάλωσε μια μέρα και κοί- ταξε έξω από ένα παραθυράκι που ήτανε ψηλά ψηλά. Κι είδε πτώματα πολλά. Κι ένα πτώμα ήταν αποκεφαλισμέ- νο. Το κεφάλι, λίγο πιο πέρα απ’ το σώμα, το τσιμπολο- γούσαν οι κότες που βόσκαν αδέσποτες. Μια άλλη κότα ήταν ανεβασμένη στο στήθος του πτώματος και τσιμπο- λογούσε τον κομμένο λαιμό και τα σκουλήκια που βγαί- νανε μέσα από το σαπισμένο, το μαύρο το κρέας. Λίγες μέρες μετά, οι Τούρκοι τούς έβγαλαν έξω απ’ την αποθή- κη, ήρθε κι ο δήμιος κι άρχισε ν’ ακονίζει μπροστά τους το μαχαίρι. Κι έφεραν ψωμί να φάνε οι ετοιμοθάνατοι, γιατί η θρησκεία τους, των Τούρκων, λέει άμα σφάζεις χορτάτους δεν πιάνεται αμαρτία. Και σφάξανε και ψήσα- νε και τους ταΐσανε κι από κείνες τις κότες που είχαν φάει πριν τα πτώματα των συγγενών τους. Και τους το φανερώσανε τι ήτανε αυτό που φάγανε λίγο προτού να