Ανθρώπινη δουλεία

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ 21 του πολλά, ούτε ξέρω και τι απέγιναν. Πρέπει να υπολογίζεις κάθε δεκάρα που ξοδεύεις». Ο κύριος Κάρεϊ είχε τηλεφωνήσει την προηγουμένη στον δικηγόρο της οικογένειας. Ο πατέρας του Φίλιπ ήταν χειρουρ­ γός με καλή φήμη και τα ραντεβού στην κλινική που δούλευε υπαινίσσονταν μια σίγουρη θέση, γι’ αυτό και είχε αποτελέσει έκπληξη το γεγονός ότι, μετά τον θάνατό του από σηψαιμία, δεν είχε αφήσει στη σύζυγό του σχεδόν τίποτα πέρα από μια ασφάλεια ζωής, καθώς και όσα χρήματα μπορούσε να αποφέ­ ρει η ενοικίαση της κατοικίας τους στην Μπράτον Στριτ. Αυτό είχε γίνει έξι μήνες πριν· και η κυρία Κάρεϊ, ήδη με εύθραυστη υγεία και σε ενδιαφέρουσα, είχε χάσει το μυαλό της και δέχτη­ κε την πρώτη προσφορά ενοικίασης που της είχε γίνει. Μάζε­ ψε τα έπιπλά της και, με ένα αντίτιμο που ο ιερέας είχε θεω­ ρήσει απαράδεκτο, νοίκιασε ένα επιπλωμένο σπίτι για έναν χρόνο, ώστε να μένει κάπου άνετα μέχρι να γεννηθεί το παιδί. Ωστόσο δεν είχε μάθει ποτέ να διαχειρίζεται τα χρήματα, έτσι δεν κατάφερε και να προσαρμόσει τα έξοδά της στις νέες συν­ θήκες. Τα λίγα που είχε, κυλούσαν μέσα απ’ τα χέρια της με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έτσι που τώρα, με όλα τα χρέη της πληρωμένα, δεν είχαν απομείνει παραπάνω από δύο χιλιάδες λίρες για να συντηρηθεί το παιδί μέχρι να μπορεί να κερδίζει μόνο του τα προς το ζην. Φυσικά ήταν αδύνατο να τα εξηγήσει όλα αυτά στον Φίλιπ κι εκείνος συνέχιζε να κλαίει. «Καλύτερα να πας στην Έμα» είπε ο κύριος Κάρεϊ, νιώθο­ ντας ότι εκείνη θα μπορούσε να τον παρηγορήσει στα σίγουρα. Δίχως λέξη, ο Φίλιπ γλίστρησε από τα γόνατα του θείου του, όταν εκείνος τον σταμάτησε. «Αύριο πρέπει να φύγουμε, γιατί το Σάββατο έχω να προε­ τοιμάσω το κήρυγμά μου και άρα πρέπει να πεις στην Έμα να φτιάξει σήμερα τα πράγματα που θα πάρεις μαζί σου. Μπορείς να πάρεις όλα σου τα παιχνίδια. Κι αν θέλεις να πάρεις κανέ