Ανησυχία

L I N N U L L M A N N 24 γνωστό ότι τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους. Το κλίμα ήταν τόσο χαρούμενο ώστε θα μπορούσε κανείς να μπερδέψει τις νομικές διαδικασίες με μια μικρή γιορτή. Ο μόνος ασυ­ γκίνητος και πεισματάρης, σύμφωνα με τον πατέρα μου, ήταν ο δικαστής –με μακριά μούρη και στενά χείλη– ο οποίος απαιτούσε να του εξηγήσουν το θέμα ξανά και ξανά. Ποιος, με κάθε ειλικρίνεια, είχε σεξουαλική επαφή με τη μητέρα του παιδιού, και πότε ; Και μετά από μια ατελείωτη μέρα στο δικαστήριο, η μητέρα ένιωσε ότι ήταν ώρα για ένα ποτήρι σαμπάνια. Αλλά πού τέτοια τύχη; Ο πατέρας του παιδιού έπρεπε να γυρίσει αμέσως στο θέατρο στη Στοκ­ χόλμη και ο σύζυγος νούμερο ένα είχε νυχτερινή βάρδια στο νοσοκομείο. Ένα ποτηράκι κρασί στα γρήγορα, τότε; Μα δεν το άξιζαν; Εκείνη σίγουρα το άξιζε. Περιμένοντας να πέσει το σούρουπο, ελπίζοντας ότι το παιδί θα κοιμηθεί όλη τη νύχτα. Ξαπλωμένη δίπλα στο κορίτσι στο διαμέρι­ σμα της οδού Ντράμενσβαϊν 91, ελπίζοντας ότι το μωρό δεν θα ξυπνήσει και δεν θα αρχίσει να ουρλιάζει. Μερικές φορές το παιδί κλαίει όλη τη νύχτα και τότε εκείνη δεν ξέρει τι να κάνει, τι συμβαίνει. Μήπως πονάει το μωρό; Μήπως είναι άρρωστο; Θα πεθάνει; Ποιον να καλέσει; Ποιος θα σηκωθεί στη μέση της νύχτας και θα τολμήσει να βγει στο χιόνι και στο σκοτάδι για να έρθει να τη βοη­ θήσει; Το πρωί φτάνει η νταντά. Φοράει ποδιά και κάτι σαν νοσοκομειακό καπέλο και έχει κάπως επικριτική έκ­ φραση, σκέφτεται η μητέρα, η οποία φοβάται μήπως αρ­ γήσει στη δουλειά και επίσης μήπως προσβάλει την ντα­ ντά, η οποία θέλει να συζητήσει κάποια θέματα μαζί της. Είμαι τόσο κουρασμένη , θέλει να της πει η μητέρα, αλλά δεν