Από ήλιο σε ήλιο: Ανέσπερος

21 A ΠΟ Η Λ Ι Ο Σ Ε Η Λ Ι Ο : Α Ν Ε Σ Π Ε Ρ Ο Σ μαυρισμένη η ψυχή που θα ’φευγε ο μονάκριβός της και ποιος ξέρει σε τι περιπέτειες θα ’μπαιναν τα ερωτευμένα, είχε έρθει κι αυτό, η προσβολή που έκανε τώρα στον Θο- δωρή, λύγισε η δόλια. Εκείνος αναρωτήθηκε μήπως ιδέα δεν είχαν μάνα και γιος, μα είχε βουίξει το νησί, πώς να το φανταστεί… «…του Προφήτη…Ο Γκρόμαν παντρεύεται την Ανδρο- μέδα… Είναι επίσημο… Όλοι γι’ αυτό μιλάνε κει όξω» κι έδειξε με το κεφάλι προς την Πάνω Πιάτσα. Γι’ αυτό φεύγουν απόψε, σκέφτηκε η Κατερινέτα αλλά και να αγνοήσει την πληροφορία δεν γινόταν. «Τράβα πάνω!» τον διέταξε κι έπιασε το κεφάλι της που γύριζε και καιγόταν. Αρνιόταν να καταλάβει. Ο Θοδωρής του το είπε τρεις φο- ρές αλλά το μυαλό του ουδεμία πληροφορία δεχόταν. Την τέταρτη, με βλέμμα τρελού, μουρμούρισε ότι ήταν αδύνατον, απόψε μετά τα μεσάνυχτα, ό,τι ώρα θα μπορούσε εκείνη, θα αντάμωναν. Θα την περίμενε πίσω από τον Άγιο Αθα- νάσιο. Στην Πάνω Πιάτσα διευκρίνισε, λες και δεν ήξερε ο άλλος πού βρισκόταν η εκκλησιά. Ήταν κάπως παρακιν- δυνευμένο, όμως φοβόταν να περπατήσει μόνη πιο μα- κριά…Θα την περίμενε ως το ξημέρωμα, δεν ήξερε τι ώρα θα τα κατάφερνε να ξεφύγει, τα είχε κανονίσει όλα…Προ- σπαθούσε ο Θοδωρής… Το ’φερνε αποδώ, το ’φερνε απο- κεί. Βρε Περσέα… Αδύνατον να καταλάβει τι του έλεγε, μα γι’ αυτό θα είχε επισπεύσει την αναχώρησή τους, για να αποφύγει τον γάμο, φως φανάρι!