Από ήλιο σε ήλιο: Ανέσπερος

16 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ ακριβώς αντίθετο, ο Δρακούλης, από τότες που η κόρη του ήταν μωρό, την είχε μάθει να τον θέλει για άντρα της. Εννοείται ότι τα πιο συνηθισμένα σχόλια αφορούσαν τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, το παιδί του, καλέ!, την τύχη του κοριτσιού, ανοιχτά ήταν τα ουράνια την ώρα που γεν- νιόταν!, ξεχνώντας πως η μάνα της είχε πεθάνει στη γέννα –πράγματι, πολύ ανοιχτά ήταν τα ουράνια για να παραλά- βουν μια δεκαοχτάχρονη μανούλα– και λαμβάνοντας υπό- ψη τους μόνο την οικονομική κατάσταση του Γκρόμαν. Που ήταν πολλαπλάσια από αυτό που μπορούσαν να βάλουν με τον νου τους εκείνοι οι φτωχοί άνθρωποι. Και στα δικά σας! εύχονταν οι γονείς στα κορίτσια τους και οι μικρότερες που ακόμη δεν τις είχε πιάσει η αγωνία μην και μείνουν στο ράφι ξεκαρδίζονταν –να τους έλειπε με τόσο μεγάλο άντρα!– ενώ οι ανύπαντρες που είχαν πε- ράσει τα είκοσι δύο, άντε τα είκοσι τέσσερα, έσκαγαν από τη ζήλια, απαπα, όλο πανάδες ήταν το μούτρο της Ανδρο- μέδας, τι τη βρήκε πια! Τα ανύπαντρα παλικάρια είχαν ζηλέψει και αηδιάσει μαζί, άμα είσαι αφεντικό έτσι γίνεται, μουρμούριζαν χτυ- πώντας με πείσμα τα πλαϊνά των γαλαριών βλαστημώντας την τύχη τους τη μαύρη · και κείνοι είχαν δει την Ανδρο- μέδα πολλές φορές, μα πώς να σηκώσουν τα μάτια πάνω της; Ενώ το αφεντικό… Όπως έπαιρνε από τη γη ό,τι ήθελε για να τον κάνει πιο πλούσιο, έτσι είχε διαλέξει και γυναίκα. Απορία, θαυμασμός, ζήλια, απογοήτευση – κάποιες οι- κογένειες, παρά την αντιπάθεια που έτρεφαν για τον Γκρό-