Άνδρες του αίματος

ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ 25 πέντε από τη συφιλιδική συντεχνία. Είχαν πάρει επάξια τη σκυτάλη από παλαιούς μοχθηρούς, εκδικητικούς και φαρμακωμένους ομοτέχνους και προχωρούσαν με τα δι­ κά τους λάβαρα πια και τις δικές τους ιδέες. Εδώ όμως τα πράγματα σκούραιναν. Ορισμένες ομοιο­ κατάληκτες απαντήσεις ήταν ήδη έργα τέχνης, δεν μπο­ ρούσαν να τα συγκρίνουν με τα ερασιτεχνικά στιχουργή­ ματα. Εδώ ο έξοχος ρυθμός, ο αέρας, οι σπάνιες λέξεις και κυρίως το βαθύ, φιλοσοφικό, ας το πούμε έτσι, νόημα είχε φτερά και δεν σήκωνε αστεία. Μερικά μάλιστα απ’ αυτά τα κείμενα δημοσιεύονταν μέσα σε πλαίσιο για να δοθεί περισσότερη προσοχή από τον αναγνώστη, αλλά και γι’ αυτό ακριβώς η μιζέρια και η κακότητα έκαναν το θαύμα τους. Δυσαρεστούσε το πλαίσιο. Το θεωρούσαν κακόγουστο και προκλητικό κι ότι ταιριάζει μόνο σε επι­ κήδεια κείμενα. Για το «ψαχνό» βέβαια ούτε κουβέντα. Τέλος πάντων, έτσι προχώρησε για κάποιον καιρό η ζωή μας. Για το τέρας όμως ελάχιστοι μιλούν. Οι περισ­ σότεροι φοβούνται και να το σκέφτονται. Όσοι το ύμνη­ σαν περνούν τη ζωή τους εν ευδαιμονία. Όσοι το κατηγό­ ρησαν χάθηκαν σαν να αναλήφθηκαν. Οι υπόλοιποι άφη­ σαν τα κοκαλάκια τους στις ρεματιές. Δεν μπορεί όμως να ξεχαστεί η περίπτωση ενός σπουδαίου ηθοποιού της πατρίδας μας. Αυτός ο δόλιος κάθε φορά προσπαθούσε να είναι αρεστός στους κρατούντες και, χωρίς να έχει πραγματική ανάγκη κανέναν κερατά, πά­ ντα έβρισκε την αφορμή να σκαρώνει ύμνους και ωδές για τον καθένα. Δεν τον προστάτευε, δυστυχώς, η ιδιο