Άνδρας με κόκκινο μανδύα

Α Ν Δ Ρ Α Σ Μ Ε Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο Μ Α Ν Δ Υ Α 15 ο άνδρας με τον κόκκινο μανδύα (όχι πάντα), ένα ιδιαίτερα ευφυές πλάσμα· ο άλλος είναι ο μοναδικός και απολύτως εξω-ανθρώπινος Μοντεσκιού. Παραδόξως, είναι η μόνη επιστολή από τον Σάρτζεντ προς τον Τζέιμς που διασώθηκε. Ο ζωγράφος φαίνεται πως δεν γνω­ ρίζει ότι ο Πολινιάκ θα συμπλήρωνε τη συντροφιά – μια προσθή­ κη που σίγουρα θα ευχαριστούσε και θα ενδιέφερε τον Χένρι Τζέιμς. Ίσως βέβαια και όχι. Ο Προυστ έλεγε ότι ο πρίγκιπας ήταν σαν «ένα παραμελημένο μπουντρούμι που έχει μετατραπεί σε βιβλιοθήκη». Ο Πότσι ήταν τότε τριάντα οκτώ, ο Μοντεσκιού τριάντα, ο Τζέιμς σαράντα δύο και ο Πολινιάκ πενήντα ενός ετών. Ο Τζέιμς είχε νοικιάσει μια αγροικία στο Χάμστεντ Χιθ πριν από δύο μήνες και ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο Μπόρνμουθ, αλλά ανέβαλε την αναχώρησή του. Αφιέρωσε δύο μέρες, τις 2 και 3 Ιουλίου του 1885, για να ψυχαγωγήσει τους τρεις Γάλλους, οι οποίοι, όπως θα έγραφε αργότερα ο μυθιστοριογράφος, «λα­ χταρούσαν να έρθουν σε επαφή με τον αισθητισμό του Λονδίνου». Ο Λίον Έντελ, βιογράφος του Τζέιμς, περιγράφει τον Πότσι ως «γιατρό της υψηλής κοινωνίας, βιβλιοσυλλέκτη, εν γένει καλλιεργημένο και εξαιρετικό συζητητή». Οι συζητήσεις δεν καταγράφηκαν, η συλλογή των βιβλίων του έχει σκορπίσει από καιρό, και το μόνο που απέμεινε είναι ο γιατρός της υψηλής κοινωνίας. Με εκείνο τον κόκκινο μανδύα (όχι πάντα). Ο κόμης και ο πρίγκιπας κατάγονταν από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες. Ο κόμης ισχυριζόταν ότι ήταν απόγονος του σω­ ματοφύλακα Ντ’ Αρτανιάν και ότι ο παππούς του ήταν υπασπι­ στής του Ναπολέοντα. Η γιαγιά του πρίγκιπα ήταν στενή φίλη της Μαρίας Αντουανέτας · ο πατέρας του ήταν υπουργός Εσω­ τερικών στην κυβέρνηση του Καρόλου Ι΄ και συντάκτης των Διαταγμάτων του Ιουλίου, ο απολυταρχισμός των οποίων οδή