Άνδρας με κόκκινο μανδύα

Α Ν Δ Ρ Α Σ Μ Ε Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο Μ Α Ν Δ Υ Α 21 με την ώρα έναν αμαξά. Του ζητάει να τον οδηγήσει στο βιβλιο­ πωλείο Γκαλινιάνι, στην οδό ντε Ριβολί, όπου ο Ντεζ Εσέντ πε­ ριεργάζεται ταξιδιωτικούς οδηγούς του Λονδίνου. Ξεφυλλίζοντας έναν Μπέντεκερ, βρίσκει έναν κατάλογο των γκαλερί του Λον­ δίνου, και καθώς κοιτάζει τις εικόνες επιδίδεται σε έναν στοχα­ σμό για τη σύγχρονη βρετανική τέχνη και ιδίως για τον Τζον Έβερετ Μίλε και τον Tζορτζ Φρέντερικ Γουότς. Οι πίνακες του τελευταίου τού φαίνονται φιλοτεχνημένοι «από έναν φιλάσθενο Γκιστάβ Μορό». Ο καιρός έξω εξακολουθεί να είναι απαίσιος – δίνοντάς του «ήδη στο Παρίσι μια πρόγευση από την Αγγλία». Ο αμαξάς τον πηγαίνει στην Μποτέγκα, η οποία, παρά το όνομά της, είναι αγγλικό στέκι · εδώ εκπατρισμένοι και περιηγητές βρί­ σκουν τα δυνατά κρασιά που προτιμούν. Βλέπει «διαδοχικά τρα­ πέζια, γεμάτα πανέρια με παξιμάδια Palmers, ξεραμένες αλμυ­ ρές γαλέτες, πιάτα ξέχειλα από πίτες και σάντουιτς που έκρυβαν κάτω από την άνοστη όψη τους ένα καυτερό άλειμμα μουστάρ­ δας». Πίνει ένα ποτήρι πορτ, ύστερα ένα σέρι αμοντιλάδο. Είναι περιτριγυρισμένος από Άγγλους και, καθώς τους παρατηρεί, νιώθει σαν να βγήκαν από τις σελίδες του Ντίκενς. Οπότε απο­ φασίζει να αρκεστεί «σε τούτο το εικονικό Λονδίνο». Αρχίζει να πεινάει: οδηγείται σε μια ταβέρνα στην οδό Αμ­ στερντάμ, απέναντι από τον σταθμό Σεν Λαζάρ, από όπου ξεκι­ νάει το τρένο που οδηγεί στο φεριμπότ για το Λονδίνο. Είναι ένα μέρος αναγνωρίσιμο, το Όστιν’ς Μπαρ, μια αγγλική ταβέρνα που αργότερα θα μετονομαστεί σε Μπαρ Μπριτάνια (και υπάρχει ως σήμερα ως ξενοδοχείο με το όνομα Μπριτάνια). Παραγγέλνει λιπαρή σούπα από βοδινή ουρά, καπνιστό γάδο, ροσμπίφ με πατάτες, τυρί Στίλτον και τάρτα από ραβέντι · κατεβάζει δυο πί­ ντες άλε, ένα ποτήρι πόρτερ, καφέ με την προσθήκη λίγου τζιν, και, τέλος, μπράντι · ανάμεσα στο πόρτερ και τον καφέ, καπνίζει ένα τσιγάρο. Στην ταβέρνα, όπως και στην Μποτέγκα, περιβάλλεται από «νησιώτες με μάτια στο γαλάζιο της φαγιάντσας, κόκκινα πρό