Αναψηλάφηση

ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ 15 Ο Πετρογιάννης τον ενθάρρυνε: «Μην απελπίζεσαι, όταν φύγεις αποδώ μόνον αυτή τη λέξη θα προφέρεις σωστά». Γέλασαν. «Λοιπόν, να σου πω για τον γιατρό. Με τον γιατρό δεθήκαμε στη μονάδα ανεπιθυμήτων, στον Κολινδρό της Πιερίας, στον λόχο μουλαράδων. Όταν η Χούντα μάς διέ­ κοψε την αναβολή σπουδών, εσένα σε έστειλαν στην ΕΣΑ, κάποιο σατανικό μυαλό το σκέφτηκε για να σε κάψει, άλ­ λους αλλού, τέσσερις μας έκαναν ημιονηγούς, εμένα, τον οδοντίατρο τον Γιάννη, τον Φώτη τον δικηγόρο και τον μακαρίτη τον Στέλιο τον φαρμακοποιό, αν τον θυμάσαι». «Βλέπεστε;» «Με τον Φώτη χαθήκαμε τελείως. Πού να τον ψάχνουμε μέσα στα τόσα κόμματα και στα τόσα υπουργεία που αλ­ λάζει, με τους άλλους σπανίως κανένα τηλέφωνο, μόνο με τον γιατρό κρατάω επαφή. Με τον μακαρίτη τον Στέλιο θα ιδωθούμε λίαν προσεχώς. (Γελώντας.) Μας έκαναν μουλα­ ράδες οι χουντικοί για να μας υποτιμήσουν, να μας τιμω­ ρήσουν, και δεν φαντάζεσαι τι ωραία περάσαμε με τα ζώα! Συνεννοούμασταν μια χαρά. Σήκωσε το ποδαράκι να δω το πέταλο, το σήκωνε, κάτσε να σε ξυστρίσω, καθόταν. Τα χτενίζαμε με συρματόβουρτσες. Με τα ρουθούνια τους, που τα πλησίαζαν στα πρόσωπά μας χλιμιντρίζοντας, μας πι­ τσίλιζαν σάλια, μας έλεγαν ευχαριστώ τα καημένα που τα φτιάχναμε όμορφα. Τα καημένα την ήθελαν την ομορφιά, αν και η φύση τα έχει καταδικασμένα να μη ζευγαρώνουν». Τον κοίταζε συνοφρυωμένος: «Έχετε τρελαθεί μικροί, μεγάλοι εδώ πέρα, μεγάλοι περισσότερο. Το μυαλό μόνο στο σεξ. Τραπέζια όλοι εδώ γύρω μόνο “στ’ αρχίδια, πή­ δηξα, μαλάκα” λένε. Γλώσσα ελληνική pet shop!».