Ανάμεσα στα δάση και τα νερά

Π Α Τ Ρ Ι Κ Λ Η Φ Ε Ρ Μ Ο Ρ 20 διακοσμημένο ουρανό, ενώ τα μέλη της μικρής του αυλής στέ- κονταν σε σειρές πάνω στα σκαλοπάτια. Στη χαμηλότερη σειρά βρισκόταν ο φύλακας της βαριάς αρ- χιερατικής ράβδου και πίσω του ένας άλλος, έτοιμος να σηκώσει την ψηλή λευκή μίτρα και να την ξαναβάλει στη θέση της όταν το τελετουργικό το απαιτούσε, τακτοποιώντας κάθε φορά τις κορδέλες της πάνω στους καλυμμένους με το πάλλιον ώμους. Εντωμεταξύ, στο μπροστινό μέρος του διαδρόμου, η οιονεί στρα- τιωτική γενναιότητα των παρατεταγμένων ευπατριδών –τα χρω- ματιστά μανικωτά γιλέκα από μετάξι, μπροκάρ και γούνα, οι χρυσές και ασημένιες αλυσίδες, οι μέχρι το γόνατο μπλε, βυσ- σινί και τιρκουάζ δετές μπότες, τα επιχρυσωμένα σπιρούνια, τα καλπάκια από γούνα αρκούδας με τις διαμαντένιες κόπιτσες, και τα ψηλά λοφία από φτερά ερωδιών, αετών και γερανών– εναρμονίστηκε με την εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια όπως και τα ενδύματα που απεικονίζονται στην Κηδεία του κόμη Οργάθ 2 : η δε μαύρη περιβολή –όπως του καινούργιου φίλου μου, και η πανοπλία των ιπποτών του Τολέδο στον πίνακα– ήταν πολύ εντυ- πωσιακή. Αυτά τα γιαταγάνια που ακουμπούσαν στα στασίδια, με τις επίχρυσες και φιλντισένιες σταυρόσχημες λαβές και τα διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους φανφαρόνικα θηκάρια ήταν ασφαλώς κειμήλια από τους πολέμους με την Τουρκία. Όταν οι ιδιοκτήτες τους σηκώθηκαν με την κουδουνιστή αμφίεσή τους για το Σύμβολο της Πίστης, ένα από τα σπαθιά έπεσε στο μάρ- μαρο με κρότο. Σε παλιές μάχες στην puszta, λάμες σαν κι αυτές έκοβαν τα κεφάλια των Τούρκων που στριφογύριζαν καθώς τα άλογα κάλπαζαν αφηνιασμένα – και τα κεφάλια των Ούγγρων, φυσικά... Σύντομα, έπειτα από ένα σιωπηλό διάλειμμα, δεμάτια από αυλούς του εκκλησιαστικού οργάνου βροντούσαν και ανάγγελναν