Ανάμεσα στα δάση και τα νερά

A N A M E Σ Α Σ Τ Α Δ Α Σ Η Κ Α Ι Τ Α Ν Ε Ρ Α 19 Ήταν Μεγάλο Σάββατο, και ο απέραντος καθεδρικός ναός είχε γεμίσει κατά το ήμισυ. Εδώ μπορούσα να ξεχωρίσω πολλές από τις φιγούρες που έκαναν επίδειξη δίπλα στο ποτάμι: οι αστοί με τα καλά τους ρούχα, οι χωρικοί με μπότες και μαύρα ρούχα, οι κοπέλες με περίτεχνα χτενίσματα, χρωματιστές φούστες και λευκά πτυχωτά μανίκια διακοσμημένα με κεντήματα – ήταν οι ίδιες που προηγουμένως περνούσαν βιαστικά τη γέφυρα με μπουκέτα από κρίνους, νάρκισσους και νεραγκούλες. Υπήρχαν ασπρόμαυροι δομινικανοί καλόγεροι, πολλές μοναχές και λίγοι διάσπαρτοι ένστολοι, και κοντά στις μεγάλες πύλες, μια ομάδα Τσιγγάνων, η πολυχρωμία των οποίων δημιουργούσε έντονες αντιθέσεις καθώς έσκυβαν και ψιθύριζαν με τα χέρια στη μέση. Δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη εάν έβλεπα μια από τις αρκούδες τους να μπαίνει πλαγιοποδίζοντας, να βουτά την πα- τούσα της σε ένα κοχυλόσχημο μπαρόκ αγιασματάρι και να γο- νατίζει. Πόσο διαφορετική ήταν η ατμόσφαιρα των αίνων της Μεγά- λης Εβδομάδας πριν από δύο βράδια! Όλα τα κεράκια είχαν αφαι- ρεθεί από τους κεροστάτες και οι σκιές προήλαυναν γοργά μέχρις ότου το σκοτάδι να καταπιεί τη μικρή σλοβακική εκκλησία. Σή- μερα το φως γέμιζε το μεγάλο κτίριο, νέοι αστερισμοί από φιτι- λάκια αιωρούνταν σε όλα τα παρεκκλήσια, η πασχαλιάτικη λα- μπάδα ήταν αναμμένη στο χοροστάσιο και άγρυπνα αστέρια στεφάνωναν τα κεριά που δέσποζαν σαν δόρατα κατά μήκος της Αγίας Τράπεζας. Εκτός από τα κόκκινα μπροστινά στασίδια, ο καθεδρικός ναός, οι κληρικοί, ο ιερέας που τελούσε τη λειτουρ- γία, οι διάκονοί του και όλοι οι ακόλουθοί τους ήταν ντυμένοι στα λευκά. Ο αρχιεπίσκοπος, τώρα στα λευκά και χρυσαφί και πλήρως μεταμορφωμένος σε σχέση με το άλικο φανέρωμά του ως καρδινάλιου, καθόταν σε θρόνο κάτω από έναν φανταχτερά