Ανάμεσα στα δάση και τα νερά

Π Α Τ Ρ Ι Κ Λ Η Φ Ε Ρ Μ Ο Ρ 18 επομένη, ρώτησα κάποιον για το γραφείο του δημάρχου και προτού καταλάβω τι γινόταν, και προς σύγχυσή μου, με οδήγη- σε στον ίδιο τον δήμαρχο. Περιβαλλόταν από τους θαυμάσια ντυμένους ευπατρίδες τους οποίους θαύμασα δίπλα στον Δού- ναβη. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι ήμουν ο αλητάκος για τον οποίο τον είχαν προειδοποιήσει και έδειχνε ευγενικά σαστισμέ- νος. Κατόπιν θυμήθηκε, και έπειτα από μια σύντομη και προ- φανώς αστεία συζήτηση με μία από τις μεγαλόπρεπες μορφές, του εμπιστεύτηκε τη φροντίδα μου και διέσχισε βιαστικά την πλατεία για να επιληφθεί σημαντικότερων καθηκόντων. Η ευ- θύνη έγινε δεκτή με μια έκφραση θυμηδίας – ο μέντοράς μου μάλλον με είχε φεσωθεί λόγω των εξαιρετικών αγγλικών του. Το επίσημο κοστούμι του ήταν σκούρο και θαυμάσιο · κουβαλούσε την πάλα του κρεμασμένη αδιάφορα στο λυγισμένο μπράτσο του και ένα μονόκλ χωρίς σκελετό άστραφτε στο αριστερό του μάτι. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή τα βλέμματα όλων στράφηκαν προς τα ριζά του λόφου. Ο κρότος των οπλών και το κουδούνισμα των σαγών είχαν καλέσει τον δήμαρχο στα σκαλοπάτια του καθεδρι- κού ναού, όπου είχε απλωθεί ένα κατακόκκινο χαλί. Ιερείς και πιστοί με κεριά ήταν συγκεντρωμένοι τελετουργικά. Η άμαξα σταμάτησε και ο καρδινάλιος, ο μονσινιόρ Σερέντι, που ήταν επίσης αρχιεπίσκοπος του Έστεργκομ και πριμάτος της Ουγγα- ρίας, αποβιβάστηκε αργά και έτεινε το δαχτυλιδοστόλιστο χέρι του προς τους συγκεντρωμένους, που με τη σειρά τους έπεσαν στο ένα γόνατο. Η συνοδεία του τον ακολούθησε στο εσωτερικό του μεγάλου κτίσματος. Μετά ένας επίτροπος οδήγησε την ομά- δα του δημάρχου στα μπροστινά στασίδια που ήταν επενδυμένα με καταπόρφυρο ύφασμα. Προσπάθησα να κινηθώ απαρατήρη- τος προς ένα ταπεινότερο σημείο, αλλά ο μέντοράς μου ήταν αμετάπειστος: «Από εδώ θα βλέπεις καλύτερα».