Άλλαξε ταχύτητα

Α Λ Λ Α Ξ Ε Τ Α Χ Υ Τ Η Τ Α 13 τέτοιο. Στο απέναντι πεζοδρόμιο υπήρχε ένα μίνι μάρκετ της αλυσίδας Ντάουλι Μπρούσεν, το οποίο οι ντόπιοι τού είχαν βγάλει το παρανόμι Ντάουλι Όε επειδή Όε έλεγαν τον τύπο που το είχε. Τώρα πια δεν υπάρχει ούτε μπακάλικο, ούτε χασάπικο, ούτε ταχυδρομείο στο Μπάλινγκ. Τα αγροκτήμα­ τα έχουν απορροφήσει το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει μόνο δύο, κόβοντας όλες τις προσβάσεις προς και από την πόλη, καταπίνοντας τα δρομάκια απ’ όπου περ­ νούσαν οι γαλατάδες, τα μονοπάτια όπου μαζεύονταν οι αγρό­ τισσες για να κουτσομπολέψουν, και τους κοινόχρηστους χωματόδρομους της συμφοράς. Το Μπάλινγκ εκτείνεται σαν ένας αποκομμένος θύλακας πολιτισμού μέσα σε ένα υπερμέ­ γεθες καλαμποκοχώραφο, ωστόσο λίγο πιο πέρα οι χερσότο­ ποι έχουν γλιτώσει από την παραγωγικότητα. Υπάρχουν αγριό­ κυκνοι εκεί έξω και, παρόλο που σχεδόν κανείς δεν εργάζεται πια στη γεωργία, οι κουζίνες των αγροτόσπιτων εξακολουθούν να είναι τεράστιες. Μοιάζουν με μικρές καφετέριες. Στη μία πλευρά έχουν ένα μακρουλό τραπέζι από καπλαμά για τα εργατικά χέρια που ξενιτεύτηκαν προ πολλού, κι απ’ την άλ­ λη μοντέρνα ντουλάπια δίπλα στο παράθυρο. Πάντα ήσουν υποχρεωμένος να κάνεις χώρο στον πάγκο όταν έρχονταν οι εργάτες για ναφάνε, και να τη κι η Γίτε να κάθεται στοΝτγιούρ­ σλαν, με τα πόδια της να αιωρούνται πάνω από το πάτωμα. Είναι η ώρα του μεγάλου διαλείμματος και έχει έρθει τρέχο­ ντας στο σπίτι για να φάει, αλλά τα πόδια της δεν φτάνουν ακόμη κάτω. Φοράει κόκκινες κάλτσες και καρό φούστα. Η μαμά της της έχει βγάλει μια φέτα άσπρο ψωμί μπροστά της. Η μαμά της ζυμώνει το δικό της ψωμί· είναι ξερό και η Γίτε αλείφει φυτική μαργαρίνη στη φέτα. Έπειτα πιάνει το πακέ­ το με τη μαύρη ζάχαρη. Κάνει κριτς κρατς. Είναι αστείο να