Ακούω φωνές

12 ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ το πρεζάκι, όπως λέει και το όνομά του, ομοιοπα- θές, γιατί κι εγώ είμαι το πρεζάκι του Λύκου κι ήρθα εδώ για να γίνω καλά. Το Ζάκι τερετίζει όλη μέρα, καλεί το ταίρι του, κι εγώ ζηλεύω. Ζηλεύω γιατί ο Λύκος δεν με αποζητά, δεν παίρνει τηλέ- φωνο, δεν έχει βάλει ντετέκτιβ, ξέρω γω, να βρει πού είμαι. «Τζι-τζι-τζι-τζι». «Δεν θα ξαναγαπήσω, Ζάκι. Σου το υπόσχομαι» του λέω. Μου είπε η Λίτσα, η κομμώτρια, να εξαφανιστώ. «Tο κρίσιμο τεστ» το λέει. Για να δω αν μ’ αγαπάει ο Λύκος. Αν μου τηλεφωνήσει, μ’ αγαπάει, λέει η Λίτσα. «Πού είσαι;» «Εκεί που μ’ έστειλες» να του απαντήσω. Αόρι- στα. (Στον διάολο δηλαδή.) Το κινητό μου είναι κλειστό. Για να μη νομίζει ότι είμαι στημένη πάνω από τη συσκευή. Το ανοίγω μία φορά την ημέρα για να δω τις κλήσεις. Αν κα- λέσει, έχω νικήσει. Στην πραγματικότητα, η Λίτσα μού είπε ότι από τότε που γνώρισα τον Λύκο έβαλα γκολ μία και μοναδική φορά. Τη μέρα που εξαφα- νίστηκα, που με πήρε τηλέφωνο για να μου πει να