Ακατοίκητη Γη: Μια ιστορία του μέλλοντος

ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ 13 ξε μεταξύ των επιστημόνων. Το αποτέλεσμα ήταν πως σήμερα έχουμε προκαλέσει μεγαλύτερες καταστροφές εν γνώσει μας απ’ όσες προκα­ λέσαμε εν αγνοία μας. Η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να ακού­ γεται σαν μια φουσκωμένη και υπερβολική ιστορία περί ηθικής που εξελίσσεται εδώ και κάποιους αιώνες και θα έχει βιβλικές επιπτώσεις στα δισέγγονα και τα τρισέγγονα των αρχικών υπεύθυνων, καθώς η καύση άνθρακα στην Αγγλία του 18ου αιώνα ήταν αυτή που άναψε το φιτίλι για ό,τι επακολούθησε. Η ιστορία αυτή, όμως, παραμένει τελικά ένας μύθος περί εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο παρελθόν, ο οποίος επιχειρεί να αθωώσει όλους εμάς που ζούμε σήμερα – αδίκως. Οι περισσότερες καύσεις άνθρακα έλαβαν χώρα μετά την πρεμιέρα του τηλεοπτικού σόου Seinfeld . Το 85% αυτών των καύσεων 11 έγιναν μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Η ιστορία του πώς το ανθρώπι­ νο είδος επιχειρεί να αυτοκτονήσει μέσω της βιομηχανικής παραγωγής εμπεριέχεται στη διάρκεια μίας και μόνο ζωής – καθώς ο πλανήτης έφτασε στο χείλος της καταστροφής στην ίδια χρονική περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στη γέννηση και τον θάνατο ενός μέσου ανθρώπου. Γνωρίζουμε πολλά για τις ζωές αυτές. Όταν ο πατέρας μου γεννήθηκε το 1938 –με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και τη μυθική αεροπορία από τη βιομηχανία προπαγανδιστικών ταινιών να αποτελούν κάποιες από τις πρώτες του αναμνήσεις–, το κλίμα του πλανήτη φαινόταν να διατηρείται σχετικά σταθερό. Οι επιστήμονες είχαν ήδη καταλάβει 12 πριν από σχεδόν έναν αιώνα τι ήταν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και πώς το διοξείδιο που παραγόταν από την καύση ξύλου και κάρβουνου θα μπορούσε να μετατρέψει τον πλανήτη σε θερμοκήπιο και να αποσταθε­ ροποιήσει τα πάντα. Αλλά ακόμη δεν είχαν καταλάβει τις πραγματικές επιπτώσεις, οι οποίες έκαναν την υπερθέρμανση του πλανήτη να μοιάζει λιγότερο με μια πραγματικότητα και περισσότερο με μια καταχθόνια προφητεία που θα επαληθευόταν στο πολύ μακρινό μέλλον, ή και ποτέ. Όταν ο πατέρας μου πέθανε το 2016, λίγο μετά την επικύρωση της απέλ­ πιδος Συμφωνίας του Παρισιού, το κλιματικό σύστημα ήδη είχε πάρει καταστροφική πορεία, ξεπερνώντας το όριο ασφαλείας της συγκέντρωσης διοξειδίου 13 στην ατμόσφαιρα –400 μέρη ανά εκατομμύριο, σύμφωνα με την τρομερά βαρετή γλώσσα της κλιματολογίας–, που αποτελεί εδώ