Ακατοίκητη Γη: Μια ιστορία του μέλλοντος

ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΗ ΓΗ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ 14 και δεκαετίες την κόκκινη γραμμή των επιστημόνων μπροστά στην αφη­ νιασμένη σύγχρονη βιομηχανία. Το όριο αυτό το υπερβήκαμε, και συ­ νεχίζουμε ακάθεκτοι: μόλις δύο χρόνια μετά, η μέση μηνιαία τιμή έχει φτάσει στα 411 μέρη, 14 και οι ενοχές μας επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα σχεδόν όσο και το διοξείδιο, παρόλο που προτιμούμε να πιστεύουμε πως κανένα από τα δύο δεν μας επηρεάζει. Η μέση αυτή ζωή θα μπορούσε να είναι και της μητέρας μου: γεν­ νημένη το 1945, από Γερμανοεβραίους γονείς που πάλεψαν να γλιτώ­ σουν από τους φούρνους που μετέτρεπαν τους συγγενείς τους σε στάχτη, είναι σήμερα 73 χρονών και ζει σε έναν αμερικανικό καταναλωτικό παράδεισο, ο οποίος τροφοδοτείται από τα εργοστάσια του αναπτυσ­ σόμενου κόσμου, που έχει φτάσει κι αυτός, στη διάρκεια μιας μέσης ζωής, στο επίπεδο της παγκόσμιας μέσης τάξης, και απολαμβάνει σή­ μερα όλους τους καταναλωτικούς πειρασμούς και τα πλεονεκτήματα που έφεραν τα ορυκτά καύσιμα: τον ηλεκτρισμό, τα αυτοκίνητα, τα αεροπορικά ταξίδια, το κόκκινο κρέας. Η μητέρα μου καπνίζει άφιλτρα εδώ και 58 χρόνια, παραγγέλνοντας σήμερα κούτες από την Κίνα. Η ζωή αυτή θα μπορούσε να είναι και των επιστημόνων που πρώ­ τοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής, πολ­ λοί εκ των οποίων, μάλιστα, συνεχίζουν να εργάζονται – άλλο ένα δείγμα τού πόσο γρήγορα φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Κάποιοι από αυτούς τους επιστήμονες, μάλιστα, ξεκίνησαν την έρευνά τους με χρηματοδότηση από την Exxon, μια εταιρεία που κατακλύζεται πλέον από μηνύσεις που αποσκοπούν να της αποδώσουν την ευθύνη για το ισχύον καθεστώς εκπομπής ρύπων, ένα καθεστώς που, αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα, θα καταστήσει πολλά μέρη του πλανήτη αφιλόξενα για το ανθρώπινο είδος μέχρι το τέλος του τρέχοντος αιώνα. Αυτός είναι ο τελικός προορισμός προς τον οποίο τόσο απαθώς κατευθυνόμαστε – η υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τέσσερις βαθμούς Κελσίου 15 μέχρι το 2100. Σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως ορισμένες περιοχές της Αφρικής, της Αυστραλίας και των Ηνω­ μένων Πολιτειών, μέρη της Νότιας Αμερικής βόρεια από την Παταγο­ νία και ολόκληρη η Ασία νοτίως της Σιβηρίας θα καθίσταντο μη κατοι­ κήσιμες, λόγω της ζέστης, της ερημοποίησης και των πλημμυρών. Οι