Αιχμηρά αντικείμενα

[ 19 ] νο ένα παλιό εστιατόριο, που το έχει μια οικογένεια της οποίας το όνομα δεν μπορώ να θυμηθώ. ΗΜέιν Στριτ ήταν άδεια. Oύτε αυτοκίνητα ούτε άνθρωποι. Ένας σκύλος έτρεχε με λοξές δρασκελιές στοπεζοδρόμιο χωρίς αφεντικό ξοπίσω του να τον φωνάζει. Σε όλους τους φανοστάτες του δρόμου υπήρχε το πρόσωπο ενός κοριτσιού σε μια φωτοτυπία όλο κόκκο, κολλημένη με κίτρινη ταινία. Πάρκαρα και τράβηξα μία από τις ανα­ κοινώσεις πουήταν κολλημένηστραβάσε μιαπινακίδα της τροχαίας, σε ύψος μικρού παιδιού. Ηαφίσα ήταν αυτοσχέδια. Ένα «Αγνοείται», στην κορυφή, με χοντρά κεφαλαία που πρέπει να είχαν γραφτεί με μαρκαδόρο. Ηφωτοτυπία έδειχνε ένα κορίτσι με μαύραμάτια, άγριο χαμόγελο και πάρα πολλά μαλλιά σε αναλογία με το κεφάλι του. Το είδος του κοριτσιού που οι δάσκαλοί του θα τοπεριέγραφανως «μια σταλιά». Μου άρεσε η μικρή. Nάταλι Τζέιν Κιν Ηλικία: 10 Χάθηκε: 11/5 Εθεάθη για τελευταία φορά στο πάρκο Τζέικομπ Τζ. Γκάρετ Φορούσε σορτσάκι μπλουτζίν και κόκκινο ριγέ μπλουζάκι Πληροφορίες: 555-7377 Έλπιζα ότι θα έμπαινα στο αστυνομικό τμήμα και θα με πληροφο­ ρούσανότι ηNάταλιΤζέινείχεήδηβρεθεί. Oύτε γάταούτε ζημιά.Μάλ­ λον έχασε το δρόμο της, ή στραμπούλιξε το πόδι της στο δάσος, ή το έσκασε από το σπίτι και μετά το ξανασκέφτηκε. Θα έμπαινα ξανά στο αυτοκίνητόμου, θαγύριζαστοΣικάγοκαι δενθαμιλούσαμε κανέναν. Αποδείχτηκε ότι οι δρόμοι ήταν έρημοι επειδή η μισή πόλη είχε