Αισθηματική αγωγή

40 | ΓΚΙΣΤΑΒ ΦΛΟΜΠΕΡ από τα χέρια του. Χρειάστηκε να κλέψει το κλειδί για να παίρ- νει και να διαβάζει βιβλία. Η ψυχαγωγία του Φρεντερίκ δεν ήταν τόσο σοβαρή. Σχεδία­ σε στην οδό των Τριών Μάγων τη γενεαλογία του Χριστού, που ήταν σκαλισμένη πάνω σε έναν στύλο, έπειτα τη θύρα του κα- θεδρικού. Μετά τα μεσαιωνικά δράματα, έπιασε τα απομνημο- νεύματα: Φρουασάρ, Κομίν, Πιερ ντε λ’ Ετουάλ, Μπραντόμ. * Οι εικόνες που έφερναν στο μυαλό του οι αναγνώσεις αυτές τον κατακυρίευαν τόσο που ένιωθε την ανάγκη να τις φτιάξει κι εκείνος. Φιλοδοξούσε να γίνει μια μέρα ο Γουόλτερ Σκοτ της Γαλλίας. Ο Ντελοριέ στοχαζόταν πάνω σε ένα ευρύ φιλοσοφικό σύστημα που θα είχε εφαρμογές σ’ ένα απώτερο μέλλον. Συζητούσαν για όλα αυτά στα διαλείμματα, μπροστά από την ηθοπλαστική επιγραφή κάτω από το ρολόι · σιγοκουβέντιαζαν στο παρεκκλήσι αψηφώντας τον Άγιο Λουδοβίκο · έκαναν όνει- ρα μέσα στον κοιτώνα, ο οποίος έβλεπε σ’ ένα νεκροταφείο που υπήρχε χαμηλότερα. Τις μέρες του περιπάτου πήγαιναν πίσω από τους άλλους και μιλούσαν αδιάκοπα. Μιλούσαν για κείνα που θα έκαναν αργότερα, όταν θα τε- λείωναν το γυμνάσιο. Πρώτον, θα πραγματοποιούσαν ένα με- γάλο ταξίδι με χρήματα από την περιουσία του Φρεντερίκ που θα ερχόταν στην κυριότητά του όταν εκείνος θα ενηλικιωνόταν. Έπειτα θα επέστρεφαν στο Παρίσι, θα δούλευαν μαζί, δεν θα άφηναν ποτέ ο ένας τον άλλο – και, σαν ξεκούραση από τη δουλειά τους, θα είχαν τους έρωτές τους με πριγκίπισσες μέσα σε μπουντουάρ όλο σατέν ή θα ρίχνονταν σε κραιπάλες με διά­ σημες εταίρες. Στα κύματα της ελπίδας έρχονταν να προστεθούν οι αμφιβολίες. Μετά από κρίσεις φλύαρης χαράς, έπεφταν σε βαθιά σιωπή. Τα καλοκαιρινά βράδια, όταν είχαν περπατήσει για ώρα σε * Συγγραφείς που έζησαν μεταξύ 14ου και 17ου αιώνα.