Αισθηματική αγωγή

ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ | 37 «Λοιπόν;» Ο ηλικιωμένος θείος τον είχε υποδεχτεί πολύ εγκάρδια, αλ- λά χωρίς να δείξει τις προθέσεις του. Η κυρία Μορό αναστέναξε. Πού να βρίσκεται εκείνη τώρα; σκέφτηκε. Η άμαξα προχωρούσε και, τυλιγμένη μάλλον στο σάλι της, στήριζε στο ύφασμα του κουπέ το όμορφο κοιμισμένο κεφάλι της. Ανέβαιναν στα δωμάτιά τους όταν ένα παιδί από τον Κύκνο του Σταυρού * έφερε ένα σημείωμα. «Τι είναι λοιπόν;» «Ο Ντελοριέ είναι που με θέλει» είπε. «Α, ο συμμαθητής σου» έκανε η κυρία Μορό, χαμογελώντας περιφρονητικά. «Ωραία ώρα διάλεξε, αλήθεια!» Ο Φρεντερίκ ζυγιαζόταν. Αλλά η φιλία αποδείχτηκε ισχυρό- τερη. Πήρε το καπέλο του. «Τουλάχιστον, μην αργήσεις!» είπε η μητέρα του. * Πραγματικό όνομα πανδοχείου στη Νοζάν.