Αισθηματική αγωγή

36 | ΓΚΙΣΤΑΒ ΦΛΟΜΠΕΡ αυτή, η μανία της εποχής, δεν άργησε να ανάψει τη συζήτηση · η κυρία Μορό τη σταμάτησε, προς απογοήτευση του κυρίου Γκαμπλέν · εκείνος πίστευε πως ήταν χρήσιμη για τον νεαρό, καθώς στο μέλλον θα γινόταν νομικός σύμβουλος, και βγήκε από το σαλόνι πικαρισμένος. Όλα τα περίμενε κανείς από έναν φίλο του κυρ Ροκ. Με αφορ- μή τον κυρ Ροκ, μίλησαν για τον κύριο Νταμπρέζ, στου οποίου την κυριότητα είχε μόλις περάσει η έκταση της Φορτέλ. Αλλά ο φοροεισπράκτορας τον είχε τραβήξει στην άκρη για να τον ρω- τήσει τη γνώμη του για το τελευταίο έργο του κυρίου Γκιζό. * Όλοι ήθελαν να μάθουν για τις υποθέσεις του · και η κυρία Μπενουά ξεκίνησε επιδέξια ζητώντας να μάθει νεότερα για τον θείο του. Πώς ήταν στην υγεία του ο καλός αυτός συγγενής; Δεν μάθαιναν πια νέα του. Δεν είχε κάποιον μακρινό εξάδελφο στην Αμερική; Η μαγείρισσα ανακοίνωσε πως η σούπα του κυρίου είχε σερ- βιριστεί. Από διακριτικότητα, είπαν να πηγαίνουν. Έπειτα, μό- λις έμειναν μόνοι τους, στο σαλόνι, η μητέρα του τού είπε χα- μηλόφωνα: λεσε έντονη διαμάχη γιατί δεν αποδεικνυόταν επαρκώς η ενοχή της καθώς υπήρχε το ενδεχόμενο να επρόκειτο για τροφική δηλητηρίαση. Πέραν των άλλων, είναι ενδιαφέρουσα και η ανάμειξη των επιστημόνων της εποχής στη δίκη αλλά και στη δημόσια συζήτηση. Η συγκεκριμένη υπόθεση είχε αποτυπωθεί σε τέτοιο βαθμό στη συλλογική μνήμη που το 1938 αποτέλεσε θέμα κινηματογραφικής ταινίας. * Ο Φρανσουά Γκιζό, ιστορικός και πανεπιστημιακός, υπήρξε το σημα- ντικότερο πολιτικό στέλεχος της βασιλείας του Λουδοβίκου-Φίλιππου. Στην πολιτική είχε αναμειχθεί ήδη κατά την Παλινόρθωση εκφράζοντας τους μετριοπαθείς υποστηρικτές της Συνταγματικής Μοναρχίας που τοποθετού- νταν στο κέντρο, μεταξύ δηλαδή των ακραίων βασιλοφρόνων, οπαδών του Παλαιού Καθεστώτος, και των ρεπουμπλικάνων. Το έργο του που εκδόθη- κε το 1840, και άρα θα ήταν το τελευταίο του τη στιγμή που εκτυλίσσεται αυτή η συζήτηση, είναι το Βίος, αλληλογραφία και γραπτά του Ουάσινγκτον .