Αισθηματική αγωγή

ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ | 29 τα εφτά πριν από λίγο καιρό: κανονικά η μαμά δεν πρέπει να την αγαπάει · όλα της τα καπρίτσια της τα συγχωρούσαν». Και του Φρεντερίκ του άρεσε να τα ακούει αυτά, λες κι ήταν μια ανακάλυψη, ένα απόκτημά του. Υπέθετε πως ήταν Ανδαλουσιανή ή Κρεολή ίσως · από τα νησιά να είχε πάρει άραγε αυτή τη νέγρα μαζί της; Εν τω μεταξύ, ένα μακρύ σάλι με βιολετιές ρίγες ήταν ακου- μπισμένο πίσω από την πλάτη της, πάνω στην μπρούντζινη κου- παστή. Πολλές θα ήταν οι φορές που καταμεσής της θάλασσας, τα βράδια με την υγρασία, θα τύλιξε την πλάτη της μ’ αυτό, θα σκέπασε τα πόδια της, θα κοιμήθηκε έχοντάς το πάνω της! Κα- θώς όμως την τραβούσαν τα κρόσσια του, σιγά σιγά γλιστρούσε κι ενώ πήγαινε να πέσει στο νερό, ο Φρεντερίκ έκανε ένα σάλ- το και το έπιασε. Τότε εκείνη του είπε: «Σας ευχαριστώ, κύριε». Οι ματιές τους συναντήθηκαν. «Είναι έτοιμη η γυναίκα μου;» φώναξε ο κύριος Αρνού καθώς φάνηκε κάτω από το στέγαστρο της σκάλας. Η δεσποινίδα Μαρτ έτρεξε προς το μέρος του και, κρεμα- σμένη από τον λαιμό του, του τραβούσε τα μουστάκια. Ακούστη- κε ο ήχος μιας άρπας κι εκείνη θέλησε να πάει να δει τη μου- σική · και μετά από λίγο ο μουσικός, που τον έφερε η νέγρα, ήρθε κι αυτός στην πρώτη θέση. Ο Αρνού τον αναγνώρισε, ήταν παλιά μοντέλο · του μίλησε στον ενικό, κάτι που προκάλεσε την έκπληξη των παρευρισκομένων. Τέλος ο αρπιστής τίναξε τα μαλλιά του πίσω από τους ώμους, άπλωσε τα χέρια του και άρχισε να παίζει. Ήταν μια ανατολίτικη ρομάντζα που μιλούσε για μαχαίρια, λουλούδια κι αστέρια. Ο άντρας με τα κουρελιασμένα ρούχα την τραγουδούσε με φωνή διαπεραστική · τα χτυπήματα της μη- χανής έκοβαν τη μελωδία στο λάθος μέτρο · χτυπούσε τις χορδές πιο δυνατά: εκείνες πάλλονταν και ο μεταλλικός τους ήχος νό-