Αίμα στο χιόνι + Περισσότερο αίμα (Μεταίχμιο Pocket)

[ 168 ] Υγρασία, από κάποια διαρροή της στέγης, στο χρώμα του πηλού ή του σιδήρου. Γύρισα από την άλλη, ώστε να μην ακουμπώστον πλη- γωμένο μου ώμο, και τράβηξα τα άμφια πάνω απ’το κεφάλι μου, να σβήσω το φως του ήλιου. Έκλεισα τα μάτια μου. Έτσι. Μη σκέφτεσαι. Κλείσ’ τα όλα απέξω. Κλεισμένος εδώ μέσα. Πέταξα από πάνω μου τα άμφια, ρούφηξα αέρα με μανία. Σκατά. Έμεινα ακίνητος να κοιτάζω το ταβάνι. Αμέσως μετά την κηδεία, όταν ξεκίνησαν οι αϋπνίες, άρχισα να παίρνωβάλιουμ. Δεν ξέρωαν είχα εθιστεί, όπως και να ’χει πάντως μου ήταν πια εξαιρετικά δύ- σκολο να κοιμηθώ χωρίς αυτά. Αλλιώς για να κοιμηθώθα έπρεπε να είμαι εξαντλημένος. Ξανατράβηξα τα άμφια πάνω απ’ το κεφάλι μου κι έκλεισα τα μάτια. Εβδομήντα ώρες στο τρέξιμο. Χίλια οκτακόσια χιλιόμετρα φυγής. Δυο ώρες ύπνου στο τρένο και στο λεωφορείο. Θα έπρεπε να ήμουν εξαντλημένος. Σκέψου θετικά. Προσπάθησα να θυμηθώ πώς ήταν τα πράγματα πιο πριν. Πιο πριν κι από πριν. Μα δεν μπορούσα. Στο μυαλό μου έρχονταν όλα τ’ άλλα. Ο άντρας ντυμένος στα λευκά. Η μυρωδιά των ψαριών. Μια μαύρη κάννη ενός όπλου. Γυαλιά που σπάνε και πέφτουν. Έδιωξα αυτές τις σκέψεις μακριά, τέντωσα το χέρι μου, ψιθύρισα τ’ όνομά της. Κι επιτέλους εκείνη ήρθε να με βρει. Ξύπνησα. Έμεινα εντελώς ακίνητος. Κάτι με σκουντούσε · κάποιος . Προσεκτικά, σαν να μην ήθελε να