Αίμα στο χιόνι + Περισσότερο αίμα (Μεταίχμιο Pocket)

[ 165 ] «Ναι, μόνο που ήρθες μια βδομάδα πριν, ε; Η περίοδος του κυ- νηγιού αρχίζει απ’ τις 15 Αυγούστου και μετά». «Ξενοδοχείο υπάρχει εδώ γύρω;» ΟΛάπωνας έσκασε στα γέλια. Έβηξε κι έφτυσε ένα καφέ φλέγμα, που ήλπιζα να είναι μασημένος καπνός ή κάτι αντίστοιχο.Τοφλέγμα έσκασε στο έδαφος σαν χαστούκι. «Πανδοχείο;» ρώτησα. Εκείνος κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. «Κάμπινγκ; Ενοικιαζόμενα δωμάτια;» Στον στύλο του τηλεφώνου ξοπίσωτου ήταν κολλημένημιααφί- σα μ’ένα μουσικό συγκρότημα που έπαιζε στηνΆλτα. Πόσο μακριά να ήταν αυτή η πόλη; Ίσως να έπρεπε να έχω μείνει στο λεωφορείο μέχρι εκεί. «Κι εσύ, Ματίς;» είπα και σκότωσα με μια σφαλιάρα ένα κουνού- πι που μου ’χε κολλήσει στο κούτελο. «Δεν έχεις κανένα κρεβάτι που μπορώ να δανειστώ γι’ απόψε;» «Το κρεβάτι το έκαψα στον φούρνο τον Μάη. Ήταν ψυχρός ο Μάης φέτος». «Κάποιον καναπέ; Ένα στρώμα;» «Στρώμα;»Άνοιξε τα χέρια του κι έδειξε το τοπίο, που ήταν στρω- μένο παντού με ρείκια. «Ευχαριστώ, αλλά μου αρέσουν οι τοίχοι κι οι σκεπές. Πάωνα δω μήπως βρω κάνα άδειο σπιτάκι σκύλου. Καληνύχτα». Ξεκίνησα να περπατώ προς τα σπίτια. «Το μοναδικό σκυλόσπιτο που θα βρεις στο Κόσουν είναι εκεί πέρα» φώναξε εκείνος μ’ ένα παραπονιάρικο, υποτονικό ύφος. Έκαναμεταβολή.Τοδάχτυλό του έδειχνε τοκτίριομπροστάστον οικισμό.