Αίμα στο χιόνι

Α Ι Μ Α Σ Τ Ο Χ Ι Ο Ν Ι 11 είχαν ιδέα ότι το όχημα είχε χρησιμοποιηθεί σε ληστεία και ότι εγώ ούτε έτρεχα ούτε είχα κάνει καμιά παράβαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Είπαν ότι ήταν ο τρόπος που οδηγούσα. Ανάθεμα αν κατάλαβα τι εννοούσαν, αλ- λά είπαν ότι ήταν ύποπτος. Δεν κάνω για ένοπλες ληστείες. Έχω διαβάσει ότι πάνω από τους μισούς υπαλλήλους τραπεζών που ζουν την εμπειρία μιας ένοπλης ληστείας καταλήγουν με ψυ- χολογικά προβλήματα, μερικοί για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο γέρος που καθόταν στο ταμείο όταν μπήκαμε στο ταχυδρομείο ήθελε σώνει και καλά να αποκτήσει ψυχολογικά προβλήματα. Σω- ριάστηκε χάμω, μόνο και μόνο επειδή η κάννη του όπλου μου σημάδευε προς το μέρος του γενικώς και αορίστως. Την άλλη μέρα είδα στην εφημερίδα ότι νοσηλευόταν, λέει, με σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα. Σιγά τη διάγνω- ση, αλλά, όπως και να ’χει, τα ψυχολογικά προβλήματα κανένας δεν τα θέλει. Πήγα και τον είδα στο νοσοκομείο. Δεν με αναγνώρισε, φυσικά – φορούσα μάσκα Αϊ-Βα- σίλη στο ταχυδρομείο. (Η τέλεια μεταμφίεση. Κανείς δεν ρίχνει δεύτερη ματιά σε τρεις τύπους με στολές Αϊ-Βα- σίλη που βγαίνουν με τρεις σάκους από το ταχυδρομείο μες στην κοσμοπλημμύρα των ανθρώπων που κάνουν τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους.) Στάθηκα στην είσοδο της πτέρυγας και τον κοίταξα από μακριά. Διάβαζε