Αίμα στο χιόνι

J O N E S B O 16 ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες των γονιών μας. Δεν ξέρω τι θα περίμενε ο πατέρας μου από μένα – προφα- νώς έχει να κάνει με τη μάνα μου. Η μητέρα μου πάντο- τε φρόντιζε τους άλλους αντί να κοιτάει τον εαυτό της και εγώ πρέπει να το έβλεπα αυτό ως πρότυπο κάποτε. Ένας Θεός ξέρει. Όπως και να ’χει, δεν είχα και τι να τα κάνω τόσα λεφτά που έβγαζα από τον Χόφμαν. Οπότε τι έγινε αν μοίρασα ένα καλό χαρτί σ’ ένα κορίτσι που της είχε πέσει τόσο άσχημο φύλλο στην παρτίδα; Τέλος πάντων. Για να συνοψίσουμε: Δεν είμαι καλός στην αργή οδήγηση, παραείμαι μαλακός χαρακτήρας, ερωτεύομαι εύκολα, ξεφεύγω τελείως όταν θυμώνω και είμαι σκράπας στην αριθμητική. Έχω διαβάσει αρκετά, αλλά δεν ξέρω πολλά πράγματα και σίγουρα τίποτε που να χρησιμεύει σε κάτι. Όσο για το πώς γράφω, ένα θα πω: Οι σταλακτίτες μεγαλώνουν πιο γρήγορα. Οπότε τι στην ευχή με ήθελε εμένα ένας άνθρωπος σαν τον Ντάνιελ Χόφμαν; Η απάντηση είναι –όπως θα έχετε ίσως καταλάβει ήδη– ότι με ήθελε για να καθαρίζω. Δεν χρειάζεται να οδηγώ, σκοτώνω κυρίως άτομα που τους αξίζει και τα νούμερα δεν είναι τόσο πολλά, που να μην μπορώ να κρατήσω λογαριασμό. Όχι τώρα πια όμως. Γιατί έχω να λογαριάσω δύο πράγματα.