Άγρια φύση

1 « Μ ην πανικοβληθείς». Ο ομοσπονδιακός πράκτορας Άρον Φαλκ, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση, έκλεισε το βιβλίο που διάβαζε. Μετέφερε το κινητό στο καλό του χέρι και ανακάθισε στο κρεβάτι. «Εντάξει». «Η Άλις Ράσελ αγνοείται». Η γυναίκα στην άλλη άκρη της γραμμής είπε το όνομα χαμηλόφωνα. «Απ’ ό,τι φαίνεται». «Πώς αγνοείται;» Ο Φαλκ άφησε το βιβλίο του στην άκρη. «Κανονικά. Δεν αγνοεί απλώς τις κλήσεις μας αυτή τη φορά». Ο Φαλκ άκουσε τη συνεργάτιδά του να αναστενάζει. Η Κάρ- μεν Κούπερ ακουγόταν πιο αγχωμένη απ’ όσο την είχε ακούσει τους τρεις μήνες που δούλευαν μαζί, και αυτό έλεγε πολλά. «Χάθηκε κάπου στους λόφους Γκίραλανγκ» συνέχισε η Κάρ- μεν. «Στα Γκίραλανγκ;» «Ναι, πέρα στα ανατολικά». «Εντάξει, ξέρω πού είναι» είπε εκείνος. «Σκεφτόμουν πε- ρισσότερο τη φήμη της περιοχής». «Εκείνη την ιστορία με τον Μάρτιν Κόβακ; Δεν φαίνεται να έχει γίνει κάτι ανάλογο – ευτυχώς, δηλαδή». «Ας το ελπίσουμε. Άλλωστε εκείνη η ιστορία πρέπει να συ- νέβη πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, σωστά;»