Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Α Γ Ν Ο Ο Υ Μ Ε Ν Η Μ Ε Χ Ρ Ι Α Π Ο Δ Ε Ι Ξ Ε Ω Σ Τ Ο Υ Ε Ν Α Ν Τ Ι Ο Υ 13 ντας το καλώδιο από την πρίζα, γιατί ο διακόπτης του τα έχει φτύσει. Το ντεκόρ είναι φόρος τιμής στη μόδα των μέσων του 20ού αιώνα, σαν σκηνικό ταινίας, με κάθε του λεπτομέρεια ένα συλλεκτικό κομμάτι. Σκηνικό για μετακομμουνιστική ανατολικο- γερμανική κωμωδία ίσως, ή του Πάρτι της Αμπιγκέιλ , ένας χώρος που ξεχειλίζει από χαρισματικό γούστο, όλα τα κομμάτια επιλεγ- μένα από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες. Η Μανόν αγόρασε και όλο το ντεκόρ –έπιπλα, φωτιστικά, τα πάντα– μαζί με το διαμέ- ρισμα, από ένα ζευγάρι που έφευγε για μετεγκατάσταση στο εξωτερικό για «μια καινούργια αρχή». Έτσι είχε πει ο άντρας, τουλάχιστον. «Λέμε να αλλάξουμε δέρμα, καταλαβαίνεις». Και η Μανόν τού είχε απαντήσει: «Αλλάξτε. Το παλιό σάς το παίρνω εγώ ευχαρίστως, ως έχει». Η φίλη του κοίταζε γύρω καταπίνοντας τα δάκρυά της. Έπειτα είπε στη Μανόν πώς είχε μαζέψει όλα αυτά τα κομμάτια, ένα προς ένα, από το eBay. «Καινούργια αρ- χή όμως, τι να γίνει;» κατέληξε. Η Μανόν πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα, όπου το σκηνικό την εποχή που είχε αγοράσει το διαμέρισμα ήταν ακόμα πιο έντονα θεατρικό: οι τοίχοι σε χρώμα μπλε μαρέν, τα παραθυρόφυλλα και τα σανίδια του πατώματος βαμμένα κρεμ και ένας ολόκληρος τοίχος-ντουλάπα με λευκά φύλλα, συρόμενα, χωρίς πόμολα. Όπου έπρεπε να κάνεις ένα από τα μιμικά νούμερα του Μαρσέλ Μαρ- σό μέχρι να ανακαλύψεις τα σημεία που έπρεπε να πιέσεις ώστε να ανοίξουν. Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες είχαν ένα μινιμαλιστικό διπλό στρώμα στο πάτωμα και ένα τσαλακωμένο λευκό σκέπασμα. Με την εγκατάσταση της Μανόν, όμως, ο χώρος έχει χάσει ένα μεγά- λο μέρος της πολύ ιδιαίτερης γοητείας του: στοίβες βιβλία δίπλα στο κρεβάτι, καλυμμένα με ένα λεπτό στρώμα σκόνης· ένα μεγά- λο θολό ποτήρι νερού· καλώδια που διατρέχουν το πάτωμα από έναν φορητό ασύρματο της αστυνομίας μέχρι την πρίζα, κι ανά-