Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου

S U S I E S T E I N E R 10 Δύο χρόνια γνωριμίες μέσω διαδικτύου. Η Μανόν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι δεν κύλησαν σαν νερό. Ο τύπος έχει στρέψει το κεφάλι του και τώρα το φως χτυπάει τα δακτυλικά αποτυπώματα του αντίχειρα που έχουν μείνει πά- νω στα γυαλιά του: ωοειδή σχήματα σε χρώμα μοβ του πετρε- λαίου, το είδος της καθαρής οβάλ σπείρας που ονειρεύονται να βρουν σε σκηνή εγκλήματος. Μιλάει για τη δουλειά του στην Υπηρεσία Υδάτινων Πόρων, ενώ αυτή κοιτάζει με ευγνωμοσύνη τον σερβιτόρο που γεμίζει τα ποτήρια του κρασιού τους – το δικό της δηλαδή, γιατί ο συνοδός της δεν πίνει. Έχει υποστεί και χειρότερα, φυσικά, όπως εκείνον που για χάρη του έφτασε μέχρι το Λονδίνο. «Να είσαι ανοιχτή σε κάθε ενδεχόμενο» την είχε προτρέψει η Μπράι. «Ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να σκάσει μύτη ο άντρας των ονείρων σου». Ο τύπος ήταν ψηλός, κάτισχνος, και καμπούριαζε σαν εργολάβος κηδειών ανε- βαίνοντας τις κυλιόμενες σκάλες της Τέιτ Μόντερν – ολόιδιος ο δαιμονικός Ουράια Χιπ! 1 Η Μανόν νόμιζε πως εκείνη η ανάβαση δεν θα τελείωνε ποτέ και, μόλις έφτασε επιτέλους επάνω, έκανε μεταβολή χωρίς να πει λέξη και κατέβηκε από τη διπλανή κυλιό- μενη, αφήνοντάς τον να στέκεται στην κορυφή και να την κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια. Στον σταθμό του Κινγκς Κρος μπήκε στο πρώτο τρένο που βρήκε και γύρισε στο Χάντινγκτον σαν να έτρε- χε να γλιτώσει από την μπόχα σάρκας σε αποσύνθεση, μια μυρω- διά που ξέρει καλά κάθε αστυνομικός της Ομάδας Μειζόνων Περιστατικών, όπως ξέρει και πώς κολλάει στα ρούχα σου. Ετούτος εδώ, ο πώς τον λένε, ο Ντάρεν ή Μπάρι –τον κοιτά- ζει τώρα–, δεν είναι μακάβριος, είναι ισοπεδωτικός. Μιλάει για σαλαμάνδρες, αυτό η Μανόν το πιάνει γενικώς και αορίστως. Τώρα σηκώνει τα φρύδια του –«Καρότσια του σούπερ μάρ- 1 Χαρακτήρας του Ντίκενς από τον Δαβίδ Κόπερφιλντ .