Άγιος ή αμαρτωλός;

I A N R A N K I N 30 «Τι σας είπε για το ατύχημα;» «Είπε ότι λυπάται για το Golf». Ο Τρέινορ είχε στρέψει ξανά την προσοχή του στο παράθυρο. «Ήταν δώρο γενεθλίων. Η ασφάλεια κόστισε σχεδόν όσο το αυτοκίνητο…» «Είπε τίποτα για το ατύχημα, κύριε;» Ο Τρέινορ ένευσε αρνητικά: «Πρέπει να πάω μέσα». «Μπορώ να ρωτήσω από πού είστε, κύριε Τρέινορ;» Την ερώτηση την έκανε ο Ρέμπους. «Από το Γουίμπλεντον». «Νοτιοδυτικό Λονδίνο;» «Ναι». «Και την ώρα που μάθατε για την Τζέσικα φαντάζομαι δεν είχε πια πτήσεις για Σκοτία. Πήρατε το τρένο;» «Έχω ιδιωτικό αεροπλάνο». «Άρα είστε ξύπνιος όλη νύχτα και τη μισή μέρα σήμερα; Ίσως να χρειάζεστε κι εσείς λίγο ύπνο». «Κοιμήθηκα μια δυο ώρες στην καρέκλα». «Και πάλι… Η γυναίκα σας δεν μπορούσε να έρθει μαζί;» «Είμαστε χωρισμένοι. Μένει στη Φλόριντα με κάποιον που έχει τα μισά της χρόνια και που αυτοαποκαλείται προσωπι­ κός γυμναστής». «Της είπατε όμως για την Τζέσικα;» ρώτησε η Κλαρκ. «Όχι ακόμη». «Δεν πιστεύετε ότι πρέπει να το μάθει;» «Μας παράτησε πριν από οχτώ χρόνια – ούτε τα Χριστού­ γεννα δεν τηλεφωνεί στην Τζέσικα». Τα λόγια του ήταν γεμάτα πικρία. Μπορεί ο Τρέινορ να ήταν εξουθενωμένος, αλλά δεν είχε καμία διάθεση συγχώρε­ σης. Στράφηκε προς τους δύο αστυνομικούς: «Πρόκειται για τη χάρη που ζήτησα;» «Τι εννοείτε;» Η Κλαρκ τον κοίταξε απορημένη. «Τυχαίνει να γνωρίζω κάνα δυο ανθρώπους στη Μητροπο­ λιτική Αστυνομία – τηλεφώνησα από το αεροπλάνο για να