Άγιος ή αμαρτωλός;

Α Γ Ι Ο Σ Ή Α Μ Α Ρ Τ Ω Λ Ο Σ; 31 βεβαιωθώ ότι όλα ήταν εντάξει εδώ πέρα. Το θέμα είναι, όπως είπατε κι εσείς, ότι ήταν ένα ατύχημα που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα». Ο τόνος του έγινε πιο αυστηρός. «Οπότε δεν καταλαβαίνω τι έχουμε να κερδίσουμε αν της μιλήσετε». «Δεν είπαμε ότι θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα» πετάχτηκε ο Ρέμπους. «Ο δρόμος ήταν μια ευθεία, και έρη­ μος, πρέπει να υπάρχει λόγος που το αμάξι ξέφυγε απ’ την πορεία του. Οι ντόπιοι σ’ εκείνα τα μέρη κάνουν αγώνες όταν πέφτει ο ήλιος…» «Σας είπα, η Τζέσικα οδηγούσε με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια». «Τότε είναι άξιο απορίας γιατί έτρεχε όπως έτρεχε. Μή­ πως εκνευρίστηκε; Μήπως προσπαθούσε να ξεφύγει από κά­ ποιον που της είχε κολλήσει; Ερωτήσεις που μόνο η ίδια μπο­ ρεί να απαντήσει, κύριε Τρέινορ». Ο Ρέμπους έκανε μια παύ­ ση. «Ερωτήσεις που θα περίμενα κι εσείς να θέλετε να απα­ ντηθούν». Περίμενε μέχρι που ο Τρέινορ εμπέδωσε αυτό που του είπε. Εκείνος πέρασε ξανά το χέρι του μέσα από τα μαλλιά του και αναστέναξε βαριά. «Δώστε μου ένα τηλέφωνο» είπε τελικά. «Θα σας πάρω όταν ξυπνήσει». «Λέγαμε να πάμε να πάρουμε κάτι από την καφετέρια» είπε ο Ρέμπους. «Οπότε, αν ξυπνήσει το επόμενο εικοσάλε­ πτο, θα είμαστε εδώ». «Μπορούμε να σας φέρουμε ένα σάντουιτς, αν θέλετε» συμπλήρωσε η Κλαρκ και το πρόσωπό της μαλάκωσε λιγάκι. Ο Τρέινορ αρνήθηκε με ένα νεύμα, αλλά πήρε την κάρτα που του έδωσε. «Το κινητό το γράφει από πίσω» είπε η Κλαρκ. «Α, και κάτι άλλο. Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο κινητό της Τζέσικας;» «Τι πράγμα;»