Άγγελος θανάτου (Pocket)

[ 12 ] τούτο το μονοπάτι όλα αυτά τα χρόνια. Το μέρος λεγόταν ακόμη «παιδική κατασκήνωση», παρόλο που δεν είχε λειτουργήσει κατα­ σκήνωση εκεί από τη δεκαετία του τριάντα. «Πρόσεχε» είπε ο Μόρτεν και έδειξε μερικές ρίζες δέντρων που έβγαιναν πάνω από το έδαφος. Η έγνοια του, η οποία θα έπρεπε να τη συγκινήσει, μάλλον της φάνηκε ασφυκτική και πάτησε επιδεικτικά πάνω στις ρίζες. Έπειτα από μερικά μέτρα ένιωσε την τραχιά άμμο κάτω από τα πόδια της. Τα κύματα πάφλαζαν στη μεγάλη παραλία κι εκείνη πέταξε από πά­ νω της την πετσέτα και μπήκε κατευθείαν στο αλμυρό νερό. Τού­ φες από φύκια τρίφτηκαν πάνωστα πόδια της και η ξαφνική διαφο­ ρά θερμοκρασίας την ανάγκασε να πάρει μιαν απότομη ανάσα, αλλά σύντομα άρχισε να απολαμβάνει τη δροσιά του νερού. Πίσω της άκουσε τον Μόρτεν να φωνάζει το όνομά της. Προσποιήθηκε πως δεν τον άκουσε και συνέχισε να περπατά σε βαθύτερα νερά. Όταν ο πυθμένας χάθηκε κάτω από τα πόδια της άρχισε να κολυ­ μπά και έπειτα από δυο απλωτές έφτασε στη μικρή πλωτή αποβά­ θρα που ήταν ποντισμένη λίγο πιο πέρα. «Έμπα!» Ο Μόρτεν φώναζε από την παραλία, αλλά εκείνη συνέχιζε να τον αγνοεί και πιάστηκε από τη σκάλα της πλωτής αποβάθρας. Χρειαζόταν να μείνει μόνη για λίγο. Αν ξάπλωνε και έκλεινε τα μά­ τια, μπορούσε να προσποιηθεί ότι ήταν ναυαγός έξω στη μεγάλη, ανοιχτή θάλασσα. Μόνη. Δίχως να χρειάζεται να σκέφτεται οποιον­ δήποτε άλλο. Άκουσε πλατσουρίσματα στο νερό, απλωτές κάποιου που πλη­ σίαζε. Η πλωτή αποβάθρα κουνήθηκε γερά όταν ανέβηκε πάνω της ο Μόρτεν κι εκείνη έκλεισε τα μάτια της πιο σφιχτά, για να τον