Άγγελος θανάτου (Pocket)

[ 16 ] φλόγες να φουντώνουν πίσω του, να θεριεύουν όλο και περισσότε­ ρο. Τον πλησίαζαν, καψάλιζαν τα ξανθά τσουλούφια του, κι εκείνος φώναζε χωρίς ν’ακούγεται. Εκείνη ήθελε να ορμήσει πάνωστο τζά­ μι, να το σπάσει και να σώσει τον Βίνσεντ από τις φλόγες που απει­ λούσαν να τον καταβροχθίσουν. Αλλά όσο κι αν προσπαθούσε, το κορμί της δεν την υπάκουε. Μετά άκουσε τη φωνή του Μόρτεν. Γεμάτη κατηγόριες. Τη μι­ σούσε επειδή δεν είχε μπορέσει να σώσει τον Βίνσεντ, επειδή στε­ κόταν απλώς και κοιτούσε όσο εκείνος καιγόταν ζωντανός μπρο­ στά στα μάτια τους. «Έμπα! Έμπα!» Η φωνή του την έκανε να προσπαθήσει ξανά. Έπρεπε να τρέξει προς τα εκεί και να σπάσει το τζάμι. Έπρεπε… «Έμπα! Ξύπνα!» Κάποιος την άρπαξε από τους ώμους και την ανάγκασε να ανα­ καθίσει. Και το όνειρο άρχισε να αργοσβήνει και να χάνεται, μα εκεί­ νη ήθελε να το κρατήσει, να ορμήσει μέσα στις φλόγες και ίσως, για μια στιγμή, να αισθανθεί το κορμάκι του Βίνσεντ στην αγκαλιά της πριν πεθάνουν και οι δυο τους. «Πρέπει να ξυπνήσεις. Φωτιά!» Ξαφνικά ήταν εντελώς ξύπνια. Η μυρωδιά του καπνού είχε τρυ­ πώσει στα ρουθούνια της και της προκαλούσε έναν βήχα που έγδερνε τον λαιμό της. Όταν σήκωσε το βλέμμα της, είδε τον καπνό να μπαίνει ορμητικός από το άνοιγμα της πόρτας. «Πρέπει να βγούμε έξω!» φώναξε οΜόρτεν. «Σύρσου κάτω από τον καπνό. Θα είμαι ακριβώς πίσω σου. Θα κοιτάξω πρώτα να δω αν γίνεται να σβήσω τη φωτιά». Η Έμπα κατέβηκε κακήν κακώς από το κρεβάτι κι έπεσε στο πά