Αγαπημένα πράγματα

Α Γ Α Π Η Μ Ε Ν Α Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Α 25 σει το κεφάλι της και να τον κοιτάξει, σαν να τον πρόσεξε μόλις τώρα, κάνοντάς του το παγκόσμιο σήμα «τον λογα­ ριασμό, παρακαλώ». Δυστυχώς ο καλός σερβιτόρος είχε μετακινηθεί πιο κοντά της τα τελευταία δευτερόλεπτα, έτσι που τώρα σχημάτιζε με τα χείλη της τη λέξη «παρακαλώ» σε απόσταση που ακουγόταν μια χαρά στον άνθρωπο που στεκόταν ενάμισι μέτρο μακριά της μέσα σ’ ένα άδειο εστιατόριο. Κοκκινίζοντας ολόκληρη, δίπλωσε τη λίστα τρεις φορές σ’ ένα τέλειο τετράγωνο και την έβαλε στην τσέπη της. Μετά έκανε ότι ψαχουλεύει μες στην τσάντα της για να βρει κάποιο ενυδατικό χειλιών, απλώς για να γεμίσει η σιωπή όσο περνούσε η κάρτα της. Και τελικά πέρασε. Ο καλός σερβιτόρος την καληνύχτισε κι εξαφανίστηκε μες στην κου­ ζίνα. Τον κοίταξε που έφυγε και μετά έβαλε το κασκόλ της και σηκώθηκε, λέγοντας ένα χαμηλόφωνο ευχαριστώ με την πλάτη γυρισμένη. Η Γκουέν βγήκε έξω στον κρύο απριλιάτικο αέρα και πήρε τον δρόμο προς το ξενοδοχείο της, όπου την περίμε­ νε το λάπτοπ της κι ένα ατομικό μπουκαλάκι ουίσκι. Κατέληξε ότι δεν ήταν και τα χειρότερα γενέθλια που έχει περάσει. Δεν ήταν τα χειρότερα, αλλά σίγουρα ήταν μέσα στα πέντε χειρότερα.