Αγαπημένα πράγματα

L A U R E N B R A V O 20 3. Κάλεσε τη μαμά και τον μπαμπά Αυτό δεν προέκυπτε τόσο από την επιθυμία της να γίνει καλύτερη κόρη, αλλά επειδή είχαν περάσει πια πέντε βδο­ μάδες και τρεις μέρες και η Γκουέν είχε αναγκαστεί να παραδεχτεί ότι το τελευταίο της παιχνίδι είχε αποτύχει. Ξανά. Αυτό που είχε ξεκινήσει ως πείραμα, να μουλαρώσει δηλαδή για να δει πόσο καιρό θα τους έπαιρνε να ανησυ­ χήσουν και να την ψάξουν, είχε απλώς τονίσει τη συνεχή τους έλλειψη ενδιαφέροντος και ταυτόχρονα είχε επιδεινώ­ σει το δικό της άγχος. Έτσι είχαν τα πράγματα στην οικογένεια Γκραντλ εδώ και χρόνια. Στην αρχή, ήταν μια συνεχής βεβιασμένη χαρά· μια άρνηση να γίνουν συναισθηματικούληδες μπροστά σε τραγικά συμβάντα που, σύμφωνα με την κρίση των περισ­ σότερων ανθρώπων, θα είχαν προκαλέσει κάποιο έντονο συναίσθημα. Δεν ήθελαν να ρίχνουν ή να τσαντίζουν ο ένας τον άλλον ή να σκαλίζουν αυτό το λεπτό δέρμα που αρχίζει νααναπτύσσεται ξανάπάνωαπό κάθε πληγή, σαν την πέτσα πάνω από λιπαρό ζωμό. Καλύτερα να μη ρωτάς καν παρά να λάβεις μια ειλικρινή απάντηση. Το καταλάβαινε, παρό­ λο που το σιχαινόταν. Αλλά τον τελευταίο καιρό είχε ξεκινήσει τέτοιου είδους παιχνίδια: άφηνε ολοένα και μεγαλύτερα διαστήματα να περνάνε ανάμεσα στα τηλεφωνήματά της, περιμένοντας με περιέργεια να δει πότε η σιωπή της θα τους ταρακου­ νούσε αρκετά ώστε να επικοινωνήσουν. Βέβαια αυτό δεν είχε συμβεί ακόμη. Κι αν είχαν πάθει κάτι τρομερό σ’ αυτό