Αερογέφυρα

H A R A L D G I L B E R S 10 των δέντρων που θρόιζαν, η όχθη ήταν βυθισμένη σ’ ένα απαλό μισοσκόταδο. Χρειάστηκε να πλησιάσει ακόμα λίγο για να δια­ κρίνει καθαρά το άγνωστο αντικείμενο. Κειτόταν στα ρηχά λίγα βήματα μακριά από το κορίτσι. Στην αρχή, ο Σβεν είδε μόνο μια αχνογάλαζη λάμψη στη λάσπη της όχθης του αναχώματος. Ύστε­ ρα διέκρινε το περίγραμμα. Μπροστά στα πόδια τους ήταν πεταμένο ένα κομμάτι κρέας. Η τομή ήταν σκουροκόκκινη. Στη μέση ξεπεταγόταν ένα κατά­ λευκο κόκαλο. Ο Σβεν έβλεπε πού και πού τέτοια πράγματα στον χασάπη. Ένας από τους φίλους του μουρμούρισε κάτι αναστατωμένος. Είχε καταλάβει κι αυτός περί τίνος επρόκειτο. Μια κνήμη ήταν πεταμένη στη λάσπη. Διακρινόταν και το πόδι. Φυσικά, δεν ήταν από γουρούνι ή από αγελάδα, αλλά ανθρώπινη. Ο Οπενχάιμερ, με τα χέρια στις τσέπες του αδιάβροχού του, πλη­ σίασε σκεπτικός στο εν λόγω σημείο στον κόλπο Ρούμελσμπουργκ. Ήταν ένας ορμίσκος σχηματισμένος στην όχθη του ποταμού Σπρέε, ο οποίος περιβαλλόταν από τη χερσόνησο Στράλαου και τη βερο­ λινέζικη συνοικία Λίχτενμπεργκ. Το μέλος του σώματος είχε βρε­ θεί στην πλευρά του Λίχτενμπεργκ, στα βόρεια. Η περιοχή ήταν γνωστή στους περιοίκους με το όνομα όχθη Μπόλε, καθώς τον χειμώνα η ομώνυμη φάρμα έπαιρνε συνήθως από αυτό το σημείο πάγο για να καταψύχει τα γαλακτοκομικά της προϊόντα. Φυσικά, τώρα τον Ιούνιο πάγος δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Αντιθέτως, ο Οπενχάιμερ ένιωθε ότι τα ρούχα του κολλούσαν από τον ιδρώτα, καθώς το πανωφόρι του ήταν βαρύ για τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν. Προσπάθησε να το δει θετικά. Καλύτερα λίγο πε­ ρισσότερη ζέστη, παρά να τον αιφνιδιάσει μια αναπάντεχη μπόρα. Ο βοηθός του Οπενχάιμερ, ο Βέντσελ, ξεχώριζε ανάμεσα σε