Αερογέφυρα

H A R A L D G I L B E R S 8 Ο ήχος του κουδουνιού διέκοψε τη μονότονη φωνή του δα­ σκάλου. Εν ριπή οφθαλμού, ο Σβεν έχωσε τα βιβλία στη σάκα του και πετάχτηκε από την καρέκλα. Όταν ο δάσκαλος τον κοίταξε αυστηρά, θυμήθηκε να τοπο­ θετήσει τακτικά την καρέκλα του πάνω στο θρανίο. Οι τρεις κολλητοί του τον περίμεναν ήδη στον διάδρομο. Με τις τσάντες στον ώμο, όρμησαν από τη φαρδιά σκάλα κάτω στο ισόγειο και διέσχισαν το προαύλιο με σαματά· οι ανέμελες φωνές τους ήταν τόσο δυνατές, που σκέπαζαν ακόμα και το κροτάλισμα από τα τσίγκινα πιατικά για το σχολικό γεύμα που κρεμόταν από τις τσάντες τους. Ως συνήθως, δεν καθυστέρησαν πολύ στο σπίτι. Ο Σβεν πέ­ ταξε κι εκείνος τα σχολικά του σε μια γωνιά πριν μπει καλά καλά μέσα, ανταπέδωσε τον χαιρετισμό της μητέρας του, πιο πολύ από υποχρέωση, και χωρίς να χάσει χρόνο βγήκε πάλι έξω για παιχνίδι. Αυτή τη φορά, βέβαια, η μητέρα του επέμενε να φορέσει το κασκέτο του, με τα πλαϊνά προστατευτικά να ανε­ μίζουν πάνω από τα αυτιά του Σβεν. Δυστυχώς, το καλοκαίρι απειλούσε να εξελιχθεί σε φιάσκο. Παρόλο που η θερμοκρασία ήταν ευχάριστη, οι μέρες ήταν γκρίζες, και κάθε τόσο, μάλιστα, ξεσπούσαν δυνατές μπόρες. Έλειπε ακόμα κι αυτή η χαρακτη­ ριστική οσμή του καλοκαιριού, που ο Σβεν την ήξερε πολύ καλά όταν ο αέρας παλλόταν από την κάψα. Αποφασισμένος να αψηφήσει τα καπρίτσια του καιρού, ο Σβεν ξεκίνησε για τη Μενταγιόνπλατς. Όπως κάθε μέρα, συνά­ ντησε τους φίλους του στο πάρκο. Στην αρχή χαζολόγησαν λίγο μέχρι να πάνε τελικά στη λίμνη. Η δασόφυτη ακτή ήταν ουσια­ στικά ο τόπος του παιχνιδιού τους. Ένα μέρος όπου έτρεχαν και σκάρωναν διάφορες φάρσες. Η μέρα ήταν μουντή και δεν υπήρχε πολύς κόσμος τριγύρω. Ακόμα και τα παιδιά από το γειτονικό ορφανοτροφείο ήταν