Αερογέφυρα

H A R A L D G I L B E R S 14 Όταν κατάφεραν να ανέβουν, ο Οπενχάιμερ τίναξε τα μπα­ τζάκια του. Ύστερα κοίταξε γύρω του. Αριστερά τους, αντίθετα από το ρεύμα του ποταμού, απλωνόταν ένα τούβλινο τείχος στην όχθη. Καθώς ερχόταν με το υπηρεσιακό όχημα, ο Οπενχάι­ μερ είχε περάσει δίπλα από το μεγάλο κτίσμα που καταλάμ­ βανε μια έκταση αρκετών εκταρίων. «Αυτό εκεί πρέπει να ήταν ο Οίκος Εργασίας και Αναμόρ­ φωσης, αν δεν με απατά η μνήμη μου». Ο Βέντσελ κοίταξε τον πέτρινο τοίχο και ξέσπασε σε γέλια. «Το βρίσκω παράξενο να αποκαλείς οίκο μια τόσο μεγάλη εγκατάσταση». Τέντωσε το κεφάλι του. Εκτός από έναν μονα­ χικό πυργίσκο στη μέση του οικοπέδου, δεν διακρίνονταν άλλα φυλάκια. «Φυλακή είναι;» ρώτησε μετά. «Αν όντως είναι, βρίσκω την επιτήρηση κάπως χαλαρή». Ο Οπενχάιμερ σήκωσε τους ώμους. «Στα χρόνια των ναζί έκλειναν εδώ τους ψυχικά ασθενείς και τους ανθρώπους που είχαν χαρακτηριστεί αντικοινωνικά στοιχεία. Νομίζω ότι αρχικά ήταν αναμορφωτήριο και ανήκε στο ορφανοτροφείο. Τα κτίρια που φιλοξενούν παιδιά είναι ακόμη σε λειτουργία. Εδώ, από την άλλη πλευρά. Εμείς στεκόμαστε ακριβώς στη μέση». Ο Βέντσελ άφησε το βλέμμα να πλανηθεί κατά μήκος της όχθης από το ένα κτίριο στο άλλο. «Άρα, υπάρχουν ένα σωρό πιθανοί αυτόπτες μάρτυρες». «Συγγνώμη» τους διέκοψε μια γυναίκα. Ο Οπενχάιμερ στράφηκε και είδε ότι η κυρία είχε έρθει προς το μέρος τους. «Μουρ, από το ΓΤΔ * » συστήθηκε. «Θέλετε να εξετάσετε τα παιδιά; Έχει περάσει η ώρα. Πρέπει να επιστρέψουν σύντομα στο σπίτι για το δείπνο. Έχω ήδη συγκεντρώσει τα περισσό­ τερα στοιχεία». * Γυναικείο Τμήμα της Δίωξης. (Σ.τ.Μ.)