Οι αδερφές Ραζή

22 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΡΟΚΩΣΤΑ Όταν της τα δώρισε ο Θεμιστοκλής, στην επιστροφή του από ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Περσία, της είπε πως ο τεχνί- της που τα είχε δέσει χρειάστηκε μια ολόκληρη ζωή για να ταιριάξει το ιδανικό σχήμα και μέγεθος. Του τα έφερναν οι καλύτεροι βουτηχτάδες απ’ τον Ινδικό Ωκεανό, εκεί στην ένω- σή του με τον αβαθή Περσικό κόλπο. Η φύση κινείται με τους δικούς της ρυθμούς, που σπανίως συμπίπτουν με την ανυπο- μονησία του ανθρώπου. Ο τεχνίτης αναζητούσε τις τέλειες εξαιρέσεις. Το ’χε βάλει γινάτι να φτιάξει ένα κόσμημα αψε- γάδιαστο. Γέρος πια, αξιώθηκε να συγκεντρώσει τις κατάλλη- λες πέρλες για το περιδέραιο που ποθούσε η ψυχή του. Όταν αποφάσισε να το βγάλει στην αγορά, η τιμή που ζήτησε ήταν τόσο εξωφρενική, που δύσκολα θα βρισκόταν αγοραστής. Βα- θιά μέσα του ευχόταν να μη χρειαστεί να το αποχωριστεί. Έτυχε όμως να βρίσκεται στα πέριξ ο Θεμιστοκλής, που στον ενθουσιασμό του πρώτου έρωτα το αγόρασε χωρίς δισταγμό, αφού έκανε, ίσα για να μη σπάσει την παράδοση, ένα στοιχειώ­ δες παζάρι. Θαμπώθηκε η Ζαμίχα. Ο Θεμιστοκλής τής κούμπωσε το περιδέραιο μπροστά στον καθρέφτη. Τα μαργαριτάρια γλίστρη- σαν πάνω στην επιδερμίδα της σαν να επέστρεφαν στη φωλιά τους. Η φωτεινότητά τους λες κι ερχόταν από τα μέσα. Το σχήμα τους ήταν τέλειο και το εξωτερικό τους περίβλημα τόσο λεπτό, στιλπνό, διάφανο, που νόμιζες πως διέκρινες μέσ’ από αυτό τη σιντεφένια στίλβη της θαλασσινής μήτρας. Τα μάτια της Ζαμίχας πλημμύρισαν δάκρυα. Χύθηκε στον λαιμό του αγαπημένου άντρα και του ορκίστηκε πως δεν θα το αποχω- ριστεί ποτέ, ό,τι κι αν γίνει. Εκείνος, από τη μεριά του, δεν της αποκάλυψε την τιμή αγοράς, όσο σκληρά κι αν χρειάστηκε να