4 3 2 1

4 3 2 1 77 να έχει θυμώσει με οτιδήποτε; Γιατί να μην μπορεί απλώς να νιώ­ θει λυπημένος; Η μητέρα του χαμογέλασε. Χαιρόταν που δεν κρατούσε κακία στο δέντρο, του είπε, επειδή αυτό το δέντρο το αγαπούσε, εκείνη και ο πατέρας του το αγαπούσαν το δέντρο και οι δυο, και είχαν αγοράσει τούτο το σπίτι στο Γουέστ Όραντζ κυρίως εξαιτίας της μεγάλης πίσω αυλής, και το καλύτερο και ομορφότερο πράγμα στην αυλή ήταν η πανύψηλη βελανιδιά που έστεκε στο κέντρο της. Πριν από τρεισήμισι χρόνια, όταν εκείνη και ο πατέρας του αποφάσισαν να αφήσουν το διαμέρισμα στο Νιούαρκ και να αγο­ ράσουν ένα σπίτι στα προάστια, είχαν ψάξει σε διάφορες πόλεις, στο Μόντκλερ και στο Μέιπλγουντ, στο Μίλμπερν και στο Σάουθ Όραντζ, όμως κανένας από κείνους τους τόπους δεν είχε το κα­ τάλληλο σπίτι γι’ αυτούς, ήταν εξαντλημένοι και αποκαρδιωμένοι απ’ τα τόσα λάθος σπίτια που είχαν δει, και τότε ήρθαν σε αυτό εδώ το σπίτι και ήξεραν πως ήταν το ιδανικό γι’ αυτούς. Χαιρόταν πολύ που δεν ήταν θυμωμένος με το δέντρο, είπε, επειδή αν ήταν θυμωμένος θα αναγκαζόταν να το κόψει. Γιατί να το κόψεις; ρώ­ τησε ο Φέργκιουσον, που είχε βάλει τα γέλια τώρα στη σκέψη της μητέρας του να κόβει τέτοιο μεγάλο δέντρο, της όμορφης μητέρας του ντυμένης με πρόχειρα ρούχα να επιτίθεται στη βελανιδιά με ένα πελώριο, γυαλιστερό τσεκούρι. Επειδή είμαι με το μέρος σου, Άρτσι, είπε, και οι εχθροί σου είναι και δικοί μου εχθροί. Την άλλη μέρα, ο πατέρας του γύρισε από τον «Κόσμο του σπιτιού: Τα 3 αδέλφια» με ένα κλιματιστικό για το δωμάτιο του Φέργκιουσον. Αρχίζει να πιάνει ζέστη, είπε ο πατέρας του, εννο­ ώντας ότι ήθελε να νιώθει άνετα ο γιος του όσο μαράζωνε στο κρεβάτι του με τον γύψο, και θα τον βοηθούσε και με την αλλερ­ γική του ρινίτιδα, συνέχισε ο πατέρας του, θα κρατούσε τη γύρη έξω από το δωμάτιο, διότι η μύτη του Φέργκιουσον ήταν εξαιρε­ τικά ευαίσθητη στους αερομεταφερόμενους ερεθιστικούς παρά­ γοντες που αναδίδονταν από τα χορτάρια και τη σκόνη και τα λουλούδια, και όσο λιγότερο φταρνιζόταν κατά την ανάρρωσή του,