4 3 2 1

P A U L A U S T E R 46 Το μωρό ήταν να γεννηθεί στις 16 Μαρτίου του 1947, αλλά στις δέκα το πρωί της 2αςΜαρτίου, λίγες ώρες αφότου έφυγε ο Στάν­ λεϊ να πάει στη δουλειά, η Ρόουζ, ακόμη με τη νυχτικιά και ανα­ καθισμένη στο κρεβάτι με την Ιστορία δύο πόλεων στηριγμένη στη βορινή πλαγιά της πελώριας κοιλιάς της, ένιωσε μια ξαφνική πίεση στην κύστη της. Υποθέτοντας ότι έπρεπε να κατουρήσει, σιγά σιγά ξετρύπωσε από το πανωσέντονο και τις κουβέρτες, έσυρε τον τεράστιο όγκο της στην άκρη του κρεβατιού, έβαλε τα πόδια της στο πάτωμα και σηκώθηκε. Πριν προλάβει να κάνει βήμα προς το μπάνιο, ένιωσε ένα ζεστό υγρό να κυλά στο εσωτερικό των μηρών της. Η Ρόουζ δεν σάλεψε. Ήταν στραμμένη προς το παράθυρο, και όταν κοίταξε έξω είδε ότι από τον ουρανό έπεφτε ένα ελαφρύ, ψιλό χιόνι. Πόσο ασάλευτα έμοιαζαν όλα εκείνη τη στιγμή, μονο­ λόγησε, λες και στον κόσμο δεν κινούνταν άλλο απ’ το χιόνι. Ξανακάθισε στο κρεβάτι και τηλεφώνησε στον «Κόσμο του σπιτιού: Τα 3 αδέλφια», όμως αυτός που σήκωσε το τηλέφωνο της είπε ότι ο Στάνλεϊ είχε βγει για μια δουλειά και θα γυρνούσε περασμένο μεσημέρι πια. Τότε πήρε τον δρα Τζέικομπς, του οποίου η γραμ­ ματέας της είπε ότι είχε μόλις φύγει από το γραφείο για μια κατ’ οίκον επίσκεψη. Κάπως πανικόβλητη τώρα, η Ρόουζ είπε στη γραμματέα να πει στον γιατρό ότι πήγαινε στο νοσοκομείο, και έπειτα σχημάτισε τον αριθμό της Μίλι. Η συννυφάδα της το σή­ κωσε στο τρίτο χτύπημα, και έτσι έγινε κι αυτή που ήρθε να την πάρει ήταν η Μίλι. Κατά τη σύντομη διαδρομή ως τη μαιευτική του Μπεθ Ίσραελ, η Ρόουζ τής είπε ότι με τον Στάνλεϊ είχαν ήδη διαλέξει τα ονόματα για το παιδί που επρόκειτο να γεννηθεί. Αν ήταν κορίτσι, θα την έλεγαν Έσθερ Ανν Φέργκιουσον. Αν ήταν αγόρι, θα ζούσε τη ζωή του ως Άρτσιμπαλντ Ισαάκ Φέργκιουσον. Η Μίλι κοίταξε στον καθρέφτη και μελέτησε τη Ρόουζ, που ήταν ξαπλωμένη στο πίσω κάθισμα. Άρτσιμπαλντ, είπε. Είστε σίγουροι γι’ αυτό; Ναι, είμαστε σίγουροι, απάντησε η Ρόουζ. Από τον θείο μου τον Άρτσι. Και Ισαάκ από τον πατέρα του Στάνλεϊ.