4 3 2 1

4 3 2 1 83 λόγω των απουσιών. Αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είμα­ στε ευγνώμονες, είπε η μητέρα του, και σίγουρα είχε δίκιο, ο Φέργκιουσον όμως δεν ένιωθε και πολλή ευγνωμοσύνη κατά τις πρώτες εκείνες μέρες μετά το ατύχημα, δίχως φίλους για να μι­ λήσει εκτός από αργά το απόγευμα που περνούσε ο Τσάκι Μπρά­ ουερ με τον αδελφούλη του να δουν τον γύψο, με τον πατέρα του να λείπει από το πρωί ως το βράδυ επειδή ήταν στη δουλειά, με τη μητέρα του να φεύγει πολλές ώρες κάθε μέρα για να βρει ένα άδειο κατάστημα για να στεγάσει το φωτογραφείο που σχεδίαζε να ανοίξει το φθινόπωρο, με την οικονόμο, τη Γουάντα, συνήθως απασχολημένη με τη λάντζα και τη φασίνα εκτός από όταν ανέ­ βαζε στον Φέργκιουσον το μεσημεριανό του και τον βοηθούσε να αδειάσει την κύστη του κρατώντας το μπουκάλι του γάλακτος όπου έπρεπε να κατουράει αντί να κάνει τη δουλειά του στο μπά­ νιο, τέτοιες ταπεινώσεις έπρεπε να υπομείνει, όλες εξαιτίας του ανόητου λάθους της πτώσης του από ένα δέντρο, και στην όλη του απογοήτευση ερχόταν να προστεθεί και το γεγονός ότι ακόμη δεν είχε μάθει να διαβάζει, που θα ήταν ένας ωραίος τρόπος να σκο­ τώνει την ώρα του, και με την τηλεόραση στο καθιστικό στον κάτω όροφο, απρόσιτη, προσωρινά απαγορευμένη, ο Φέργκιουσον περνούσε τις μέρες του ονειροπολώντας για τα αναπάντητα ερω­ τήματα του σύμπαντος, ζωγραφίζοντας αεροπλάνα και καουμπό­ ηδες και αντιγράφοντας τη σελίδα με τα γράμματα που του είχε φτιάξει η μητέρα του για να εξασκείται στο γράψιμο.