4 3 2 1

P A U L A U S T E R 14 νόταν το παρατσούκλι Σόνι και το παράτησε με το που άφησε το σχολείο, ότι του άρεσε να χορεύει και να παίζει τένις, ότι ποτέ δεν είπε κακό λόγο για τους αδελφούς του, όσο ανόητα ή περιφρονη­ τικά και να του φέρονταν, ότι ως παιδί μετά το σχολείο παρέδιδε εφημερίδες, ότι σκεφτόταν σοβαρά να σπουδάσει νομική αλλά εγκατέλειψε την ιδέα ελλείψει χρημάτων, ότι ήταν γνωστός γυναι­ κάς στα είκοσί του και έβγαινε με πλήθος Εβραιοπούλες χωρίς να προτίθεται να παντρευτεί καμιά τους, και ότι πήγε πολλές εκδρο­ μές στην Κούβα στη δεκαετία του τριάντα όταν η Αβάνα ήταν η αμαρτωλή πρωτεύουσα του Δυτικού Ημισφαιρίου, ότι η μεγαλύ­ τερη φιλοδοξία της ζωής του ήταν να γίνει εκατομμυριούχος, πλούσιος σαν τον Ροκφέλερ. Τόσο ο Λου όσο και ο Άρνολντ παντρεύτηκαν στα είκοσί τους, αποφασισμένοι και οι δυο να δραπετεύσουν από το παλαβό σπι­ τικό της Φάνι το γρηγορότερο δυνατό, να ξεφύγουν από τη φωνα­ κλού ηγεμόνισσα που διαφέντευε τους Φέργκιουσον από τον θά­ νατο του πατέρα τους το 1923, ο Στάνλεϊ όμως, ακόμη έφηβος όταν την έκαναν οι αδελφοί του, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να μείνει. Καλά καλά δεν είχε τελειώσει το λύκειο, στο κάτω κάτω, ύστερα όμως πέρασαν τα χρόνια, έντεκα χρόνια, το ένα μετά το άλλο, και συνέχισε να μένει, να μοιράζεται ανεξήγητα το ίδιο διαμέρισμα του πάνω ορόφου με τη Φάνι καθ’ όλη την Ύφεση και το πρώτο μισό του πολέμου, ίσως κολλημένος εκεί από αδράνεια ή τεμπελιά, ίσως παρακινημένος από μια αίσθηση καθήκοντος ή ενοχής προς τη μητέρα του, ή ίσως ωθούμενος από όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία το έκαναν αδύνατο να φανταστεί ότι θα ζού­ σε κάπου αλλού. Τόσο ο Λου όσο κι ο Άρνολντ απέκτησαν παιδιά, στον Στάνλεϊ όμως έμοιαζε να αρκεί που ήταν ελεύθερο πουλί, εξαντλώντας το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητάς του στο να κάνει τη μικρή του επιχείρηση μεγαλύτερη, και επειδή δεν έδειχνε καμιά πρόθεση για γάμο, καθώς χορεύοντας από εικοσι­ πεντάρης κόντευε ήδη τριαντάρης, ήταν σχεδόν σίγουρο πως θα παρέμενε εργένης για όλη του τη ζωή. Έπειτα, τον Οκτώβριο του