4 3 2 1

4 3 2 1 39 από το δωμάτιο από τον φόβο ότι γελούσε πολύ δυνατά. Σε σχέση με τη Μίλι, η Τζόαν ήταν κομμάτι αφελής, όμως τόσο καλόκαρδη και γενναιόδωρη που ακόμη δεν της είχε περάσει απ’ το μυαλό ότι είχε παντρευτεί έναν ηλίθιο, και ωστόσο, τι καλή μητέρα που ήταν, ένιωθε η Ρόουζ, τόσο τρυφερή και υπομονετική και στορ­ γική, ενώ η τσουχτερή γλώσσα της Μίλι συχνά την έμπλεκε σε καβγάδες με τα παιδιά της, που ήταν λιγότερο φρόνιμα από της Τζόαν. Τα δυο παιδιά της Μίλι ήταν ο Άντριου, έντεκα χρόνων, και η Άλις, εννέα χρόνων, τα τρία της Τζόαν ήταν ο Τζακ, δέκα χρόνων, η Φράνσι, οκτώ χρόνων, και η Ρουθ, έξι χρόνων. Όλα της άρεσαν της Ρόουζ με τον τρόπο τους, εκτός του Άντριου ίσως, ο οποίος φαινόταν να έχει μια άγρια κι εχθρική πλευρά, με αποτέ­ λεσμα να τρώει συχνές κατσάδες από τη Μίλι επειδή έριχνε μπου­ νιές στην αδελφούλα του∙ όμως αυτή που περισσότερο συμπαθού­ σε η Ρόουζ ήταν η Φράνσι, ολοφάνερα η Φράνσι, απλούστατα δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, το παιδί ήταν τόσο όμορφο, τόσο εξαίσια ζωντανό, και όταν γνωρίστηκαν ήταν λες και ερωτεύτηκαν η μια την άλλη κεραυνοβόλα, η ψηλή Φράνσι με τα πυρρόξανθα μαλλιά να τρέχει στην αγκαλιά της Ρόουζ και να λέει, Θεία Ρόουζ, καινούργια μου θεία Ρόουζ, είσαι τόσο όμορφη, τόσο όμορφη, τόσο πολύ όμορφη, και τώρα θα γίνουμε φίλες για πάντα. Έτσι ξεκίνησε, και έτσι συνέχισε έπειτα, η μια ξελογιασμένη με την άλλη, και ελάχιστα πράγματα στον κόσμο ήταν καλύτερα, ένιωθε η Ρόουζ, απ’ το να φωλιάζει η Φράνσι στην ποδιά της όταν κάθο­ νταν όλοι μαζί στο τραπέζι και να πιάνει να της λέει για το σχολείο, ή το τελευταίο βιβλίο που είχε διαβάσει, ή τη φίλη που της είχε πει κάτι άσχημο, ή το φόρεμα που θα της αγόραζε η μητέρα της για τα γενέθλιά της. Το κοριτσάκι χαλάρωνε στην προστατευτική απαλότητα του σώματος της Ρόουζ, και ενώ μιλούσε, η Ρόουζ τής χάιδευε το κεφάλι ή το μάγουλο ή την πλάτη, και γρήγορα η Ρόουζ ένιωθε να αιωρείται, ότι οι δυο τους είχαν βγει απ’ το δωμάτιο και το σπίτι και τον δρόμο και αιωρούνταν μαζί στον ουρανό. Ναι, εκείνες οι οικογενειακές μαζώξεις μπορεί να ήταν απαίσιο πράγ