1984

9 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΉΤΑΝ ΜΙΑ ΗΛΙΌΛΟΥΣΤΗ , παγερή μέρα του Απριλίου και τα ρολόγια σήμαναν μία το μεσημέρι. Ο Γουίνστον Σμιθ, με το σαγόνι του χωμένο στο στήθος καθώς προσπαθούσε να αποφύ­ γει τον τσουχτερό άνεμο, τρύπωσε γρήγορα στις γυάλινες πόρ­ τες του Μεγάρου της Νίκης, όχι όμως τόσο γρήγορα ώστε να εμποδίσει έναν στρόβιλο αμμώδους σκόνης να μπει μαζί του. Ο προθάλαμος μύριζε βρασμένο λάχανο και μουχλιασμένα ποδόμακτρα. Στη μια του άκρη, ήταν κολλημένη στον τοίχο μια έγχρωμη αφίσα, πολύ μεγάλη για εσωτερικό χώρο. Απει­ κόνιζε ένα γιγάντιο πρόσωπο, πάνω από ένα μέτρο πλατύ, το πρόσωπο ενός άντρα γύρω στα σαράντα πέντε, με πυκνό μαύ­ ρο μουστάκι και τραχιά, αρρενωπά χαρακτηριστικά. Ο Γουίν­ στον κατευθύνθηκε προς τις σκάλες. Μάταιο να επιχειρήσει να ανέβει με το ασανσέρ. Ακόμα και τις καλές εποχές, σπάνια λειτουργούσε – το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, η παροχή ρεύματος κοβόταν τις ώρες που υπήρχε φυσικό φως. Ήταν ένα από τα μέτρα οικονομίας που λαμβάνονταν για την προ­ ετοιμασία της Εβδομάδας Μίσους. Το διαμέρισμά του βρι­ σκόταν στον έβδομο όροφο, και ο Γουίνστον, σχεδόν σαρα­ ντάρης και μ’ ένα έλκος από κιρσούς που δεν έλεγε να κλείσει στον δεξιό του αστράγαλο, ανέβαινε αργά και με πολλές στά­ σεις. Σε κάθε πάτωμα, απέναντι από το ασανσέρ, η ίδια αφί