1984

Τ Ζ Ο Ρ Τ Ζ Ο Ρ Γ Ο Υ Ε Λ 20 γνώριζε εξ όψεως αλλά δεν τους είχε μιλήσει ποτέ. Το ένα ήταν ένα κορίτσι με το οποίο διασταυρωνόταν συχνά στους διαδρόμους. Δεν ήξερε πώς την έλεγαν, ήξερε όμως ότι ερ­ γαζόταν στο Τμήμα Μυθοπλασίας. Υπέθετε –επειδή την έβλε­ πε καμιά φορά με λερωμένα από γράσο δάχτυλα κι ένα μηχα­ νικό κλειδί στο χέρι– ότι χειριζόταν κάποια από τις μηχανές συγγραφής μυθιστορημάτων. Ήταν ένα κορίτσι που έμοιαζε κάπως θρασύ, είκοσι πέντε περίπου ετών, με πυκνά μαλλιά, πρόσωπο γεμάτο φακίδες, και γοργές, αθλητικές κινήσεις. Ένα στενό άλικο ζωνάρι, έμβλημα του Αντισεξουαλικού Σύν­ δεσμου Νέων, ήταν τυλιγμένο κάμποσες βόλτες γύρω από τη μέση της, αρκετά σφιχτά ώστε να αποκαλύπτει το σχήμα των γοφών της. Ο Γουίνστον την είχε αντιπαθήσει από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισε. Ήξερε γιατί. Έφταιγε η ατμόσφαι­ ρα των γηπέδων του χόκεϊ και των κρύων ντους και των ομα­ δικών πεζοποριών και της γενικής αγνότητας που απέπνεε. Αντιπαθούσε σχεδόν όλες τις γυναίκες, και ιδιαίτερα τις νέες, γιατί ήταν οι πιο μισαλλόδοξες υποστηρίκτριες του Κόμματος, αυτές που κατάπιναν αδιαμαρτύρητα κάθε σύνθημα, οι ερα­ σιτέχνες κατάσκοποι που ξετρύπωναν κάθε ύποπτο κρούσμα ανορθοδοξίας. Αυτή η κοπέλα, όμως, του έδινε την εντύπω­ ση της πιο επικίνδυνης. Μια φορά που διασταυρώθηκαν στον διάδρομο, του είχε ρίξει μια γρήγορη, λοξή ματιά που ένιωσε να τον διαπερνά σύγκορμο· για μια στιγμή τον πλημμύρισε άφατος τρόμος. Του είχε περάσει μάλιστα από το μυαλό ότι μπορεί να ήταν πράκτορας της Αστυνομίας Σκέψης. Πράγμα απίθανο, βέβαια. Παρ’ όλ’ αυτά, όποτε βρισκόταν κοντά της, συνέχιζε να νιώθει κάποια δυσφορία ανάμεικτη με φόβο και εχθρότητα.