1984

Τ Ζ Ο Ρ Τ Ζ Ο Ρ Γ Ο Υ Ε Λ 16 κανείς με άλλον τρόπο. Είχε ρίξει μια γρήγορη ματιά πάνω κάτω στον δρόμο, είχε γλιστρήσει στο μαγαζί και είχε αγορά­ σει το τετράδιο για δυόμισι δολάρια. Εκείνη τη στιγμή δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι το ήθελε για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό. Το είχε φέρει περιδεής στο σπίτι, χωμένο στον χαρτο­ φύλακά του. Ακόμη και άγραφο, τον ενοχοποιούσε. Αυτό για το οποίο προετοιμαζόταν, ήταν ν’ αρχίσει να κρα­ τάει ημερολόγιο. Δεν ήταν παράνομο (τίποτα δεν ήταν παράνο­ μο, αφού νόμοι πλέον δεν υπήρχαν), αλλά, αν το ανακάλυπταν, ήταν εύλογο και σίγουρο πως η ποινή θα ήταν θάνατος, ή του­ λάχιστον είκοσι πέντε χρόνια καταναγκαστικά έργα. Ο Γουίνστον έβαλε πένα στον κονδυλοφόρο και την πιπίλισε για να την κα­ θαρίσει. Η πένα ήταν αρχαϊκό όργανο γραφής, που χρησιμοποι­ ούνταν σπάνια, ούτε καν για την υπογραφή επίσημων εγγράφων· την είχε προμηθευτεί κρυφά και με κάποια δυσκολία, απλώς και μόνο επειδή ένιωθε ότι το όμορφο κρεμ χαρτί άξιζε να γεμίσει με γράμματα από αληθινή πένα και όχι να γρατζουνιστεί με στιλό. Στην πραγματικότητα δεν ήταν συνηθισμένος να γράφει με το χέρι. Εκτός από πολύ σύντομες σημειώσεις, συνήθως υπα­ γόρευε τα πάντα στη συσκευή γραφομιλίας, πράγμα που απο­ κλειόταν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Βούτηξε την πένα στο μελάνι και για ένα δευτερόλεπτο δίστασε. Ένα βαθύ τρέμουλο αναστάτωνε τα σωθικά του. Το παν ήταν ν’ αρχίσει να γράφει στο χαρτί. Με μικρά αδέξια γράμματα έγραψε: 4 Απριλίου 1984 Έγειρε πίσω. Τον είχε καταλάβει μια αίσθηση απόλυτης αδυναμίας. Πρώτα απ’ όλα, δεν ήταν καθόλου βέβαιος ότι η