1821: H Δημιουργία ενός έθνους-κράτους

38 1821: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΕΝΌΣ ΈΘΝΟΥΣ-ΚΡΆΤΟΥΣ στη συντροφιά της νομιμότητας. Στα κατοπινά συνέδρια του Τροπάου (1820), του Λάιμπαχ (1821) και της Βερόνας (1822), ο Αυστριακός υπουργός κατάφερε να αποσοβήσει έναν ρωσο- τουρκικό πόλεμο υπέρ του οποίου συμβούλευε ο Καποδίστριας τον τσάρο. ΟΜέτερνιχ περιόρισε τα ορθόδοξα ανακλαστικά του τσάρου Αλέξανδρου προβάλλοντας τη σημασία μιας Ιεράς Συμ- μαχίας κατά των άθεων υπονομευτών της ευρωπαϊκής τάξης. Η σταδιακή αποξένωση του Αλέξανδρου από τον Έλληνα υπουρ- γό του και η τελική απομάκρυνση του Καποδίστρια τον Ιούνιο του 1822 αντιστάθμισε κάπως την αδυναμία του Μέτερνιχ να σταματήσει την πρόοδο της Ελληνικής Επανάστασης. 19 Μολο- νότι η ανυπακοή των επαναστατημένων προς τις οθωμανικές αρχές συνιστούσε αμφισβήτηση της καθεστηκυίας τάξης, οι ηγέ- τες της Ιεράς Συμμαχίας δεν μπορούσαν να κατατάξουν τους Έλληνες στην κατηγορία εκείνων που στρέφονταν κατά των ευ- ρωπαϊκών καθεστώτων. Έτσι, οΜέτερνιχ βρέθηκε αντιμέτωπος με χριστιανούς που επαναστατούσαν εναντίον ενός αλλόθρη- σκου αυταρχικού καθεστώτος. Οι ομοϊδεάτες εταίροι του δεν ήταν δυνατόν να αναγνωρίσουν τον μουσουλμάνο ηγεμόνα ως ισότιμο με τους ελέωΘεού μονάρχες της Ευρώπης. Παράλληλα, οι φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι εκδήλωσαν από νωρίς τη συμπάθειά τους προς τους Έλληνες και τον αγώνα τους. Ο φιλελληνισμός έγινε συνοδευτικό στοιχείο της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Κάστλεριγ, αν και ομοϊδεάτης του Μέτερνιχ, δεν διέθετε 19 H περιγραφή της μονομαχίας Μέτερνιχ-Καποδίστρια για την επιρροή επί των τσαρικών αποφάσεων περιλαμβάνεται στην εξαίρετη πραγ- μάτευση της Ιεράς Συμμαχίας από τον Henry Kissinger, A World Restored. The Politics of Conservatism in a Revolutionary Age , Grosset and Dunlap, Νέα Υόρκη 1964, σ. 286-311.